Isendoorn Competitie (15)

De man met de hamer!

De aanloop naar het vijfde vluchtweekeinde was weinig rooskleurig.
Afgelopen zondag merkte ik al, dat sommige duiven er niet fris bij zaten. “Popo” vloog bij de ochtendtraining meteen naar het dak van de buren en zat daar als een zoutzak. Alle alarmbellen beginnen dan te rinkelen. Ik zette hem subiet in de ziekenboeg. Zondagavond zag ik, dat “Snoepie” niet fit was en ook “Minesweeper” zat er niet strak bij. Ik zette ze eveneens in de ziekenboeg. Maandagochtend bij de ochtendtraining waren er weer twee uitvallers: “Pie” en “Bruno”. Ze hadden geen vlieglust en geen eetlust. Toen ik ze overbracht naar de ziekenboeg schrok ik: “Popo” lag dood op de vloer!
Dat zet je aan het denken. Afgelopen voorjaar had ik ook meerdere “coli-gevallen”. Van duivendierenarts Nanne Wolff uit Wezep kreeg ik toen antibiotica. Soms knapten duiven op na het geven van een kuur, soms stierven ze.
E-coli is een gesel voor met name jonge duiven. Veel liefhebbers krijgen er mee te maken. Er zijn agressieve varianten en milde stammen. Soms sterven duiven binnen 24 uur na de eerste symptomen, soms knappen ze op na enkele dagen. “Popo” had dus duidelijk de agressieve variant.
Aangezien ik niet wist aan welke variant de overige vier duiven leden en hoeveel nieuwe gevallener zich nog zouden openbaren, maakte ik een afspraak voor een consult bij dokter Wolff. “Minesweeper” nam ik mee, alsmede een mestmonster van meerdere duiven.  Hij dacht aan e-coli en wilde mest op kweek zetten om paratyphus uit te sluiten. Ik kon vrijdag terugbellen voor de uitslag.
Met argusogen hield ik mijn duiven in de gaten en overwoog om de duiven niet te spelen. Duiven van andere liefhebbers besmetten wil je niet, je duiven verspelen evenmin en bovendien weet je, dat als ze niet 100% in orde zijn spelen zinloos is en tot teleurstelling leidt.
Naarmate de week vorderde kreeg ik meer vertrouwen. Op woensdagavond inspecteerde ik het dak van het duivenhok en zag daar de mogelijke bron van alle ellende: onder het gaas wat de dakgoot moest afschermen, hoopte duivenmest zich op. Pas toen ik op de trap stond, viel het op. Meteen viel het kwartje. De duiven zaten te pikken in de maandenoude, half verteerde duivenmest met daarin …. e-colibacterien!  Meteen verwijderde ik het gaas en maakte de goot schoon.  Er openbaarden zich geen nieuwe ziektegevallen en de vier patienten leken te lijden aan de milde variant.  Tijdens het bezoekje aan Wezep legde ik het dilemma van al dan niet spelen voor aan dokter Wolff.  Uitsluitend speler van jonge duiven, uitstekende uitslagen en de coliverschijnselen in de aanloop naar de vluchten, bracht ik in als extra informatie. Hij liet de keus aan mij, na microscopisch onderzoek van mest en keelslijm.
Donderdag trainden de duiven goed en er openbaarden zich geen nieuwe ziektegevallen. Ik nam me voor om op donderdag 10 duiven in te korven voor Breuil le Vert en op vrijdag 24 stuks voor Duffel.  Zo geschiedde.De uitslag van het mestonderzoek op kweek bracht op vrijdag de verwachte uitslag: e-coli en geen paratyphus!

Vanwege de hitte werden de duiven vervoerd met 25 stuks per box i.p.v. 31 stuks en de verste vlucht werd ingekort. Breuil le Vert werd Morlincourt.  Vanwege de hitte zou er zo vroeg mogelijk gelost worden! Het zou het weekend worden van Jan de Ruiter uit Teuge. Deze sympathieke duivenkenner was binnen regio 2 van de GOU de absolute uitblinker met op beide vluchten onnavolgbare series en kopduiven. Onze rol was een bijrol. Gelet op de voorgeschiedenis was dat geen verrassing.

Onze uitslag van Duffel:

1. Domino             920,5
2. Tuck               889,6
3. Victoria           664,5
4. High School Radio  620,3
5. Jip                611,5
6. Joyce              445,9
7. Beyonce            304,6
8. Coco               284,8
9. Ducky Duck         216,3
10. Lucky              200,9
11. Willem             196,5
12. Ozzy               176,6

Morlincourt:

1. Hickstead          866,1
2. Twitter            818,9
3. Homer              771,7

Klik op onderstaande plaatje voor een vergroting

Morlincourt werd een zware vlucht. ’s Avonds ontbraken “Puck”, “Odie” en “Flycano”.
Clubvoorzitter Jan Groot Koerkamp was de kweker van “Hickstead”.
Afgelopen winter kocht ik op de clubshow een bon van deze sympathieke liefhebber. Jan is erg gul en ik mocht er drie i.p.v. eentje uitzoeken afgelopen voorjaar.  Toen naderhand de stamkaarten uitgezocht werden, liep hij nogmaals naar zijn hok en kwam met een bijzonder duifje op de proppen: “Hickstead”. Is het toeval, dat de overige drie verloren gingen?  Of kent Jan zijn eigen duiven het best?
Vooralsnog is het vijfde vluchtweekeinde ons minste. In de strijd om het kampioenschap in club, kring en regio liggen er nog kansen, maar dan moet de neergaande tendens omgebogen worden. Werk aan de winkel!!!!