Monthly Archives: september 2012
Freek’s Flitsen (8)
Het vliegseizoen zit erop! Tijd om de balans op te maken.
In mijn geval betekent dat z.s.m. de duiven van jaargang 2012 naar hun bestemming brengen en het vlieghok leeg opleveren.
Op 3 maart (Voorjaarsbeurs) arriveerde de eerste duif en tot 7 mei werden er in totaal 73 duiven in ontvangst genomen. Op de eerste prijsvlucht korfden we 44 stuks in. Het hok was toen echt helemaal leeg.
De volgende dag zaten er in de namiddag weer 44 in een lauw bad. Een geweldige ouverture met de kringzege en een hoog prijspercentage. Geen enkele reden tot klagen.
Vorige week gingen er nog 30 naar Morlincourt. Onze asduif “Homer” hadden we thuis gelaten, alsmede “Tuck” die te ver in de rui was.
Halverwege de prijsvluchten kregen we te maken met coli. “Popo” stierf binnen een etmaal. Vier andere duiven werden ziek, maar knapten na een weekje ziekenboeg weer op. Even was er een “dip” in de prestaties, maar dit duurde kort en geleidelijk presteerden de duiven weer beter. Op de laatste reguliere vlucht eindigden we zoals we begonnen: met een overwinning!
Van roofvogels hadden we tijdens de vluchten slechts incidenteel last. De aanvallen van de havik in maart en april kostten ons de meeste duiven. Tot half mei vormden ze een plaag, die naar schatting 20 duiven de kop kostte. Tijdens het vliegseizoen was de havik soms een bondgenoot. Tijdens de broedperiode van de haviken, die waarschijnlijk half mei begint, is het risico van roofvogels beperkt. Het havikvrouwtje zie je tot half juli nauwelijks. Daarna komt ze weer in beeld. Of ze is trager na de lange broedperiode, of de duiven zijn sneller en meer ervaren. Feit is, dat de duiven in juli en augustus wel regelmatig opgeschrikt worden door haviken, maar daar veel beter mee omgaan. Vaak zien ze hem of haar van ver naderen en dan slaan ze op de vlucht. Als de duiven rond het huis vliegen, proberen ze boven de havik te blijven in gesloten formatie. De havik zelf merkt ook, dat de duiven geen gemakkelijke prooi meer vormen en kiest in deze tijd voor de weg van de minste weerstand; in de vrije natuur loopt en vliegt genoeg jong spul. Door de aanwezigheid van roofvogels trainen de duiven soms beter!
Duiven die tijdens het vliegseizoen moeite hebben om gezond te blijven, daar heb ik een gruwelijke hekel aan. Vaak zijn het de duiven die niets presteren. Ook afgelopen seizoen maakte ik korte metten met “nietsnutten”. Mensen die mij volgen of kennen, weten dat ik niet snel naar medicijnen grijp. Van wijlen Jan Suijkerbuijk (37 jaar leermeester en duivenvriend) leerde ik, dat je hard moet zijn als de situatie erom vraagt. Wie duiven met allerlei kuurtjes en medicijnen gezond moet houden, moet uitkijken naar andere duiven is mijn stellige overtuiging.
Na vier seizoenen komt er nu zicht op de eigen mogelijkheden en beperkingen. Ook zie je, dat geen jaar hetzelfde is. We lopen de jaargangen even door:
2009: Het jaar van kriebels en … de verrassing.
De “Belgencompetitie” binnen de club was de aanleiding. Ineens kreeg ik weer zin om met duiven te spelen.
Martin & Joke Geven waren heel blij met mijn terugkeer na 7 duifloze jaren en ze boden me spontaan een stuk of zes “piepers” aan. Daaronder “Jurriaan” die het tot 1e asduif van de GOU en 2e in de nationale WHZB-competitie bracht.
Al spoedig werden de vriendschapsbanden met Albert aangehaald en de oude combinatie werd nieuw leven ingeblazen. “Jurriaan” verhuisde als eerste en enige naar ons gezamenlijke kweekhok.
2010: Het jaar van bevestiging en succes met Eijerkampduiven.
Ik moest bevestigen, dat het geen “beginnersgeluk” was geweest. Dat lukte, mede dankzij twee prima “testduiven” van Hans en Evert Jan Eijerkamp. Als je zes duiven mag testen en twee ervan blijken echte postduiven te zijn, dan mag je niet klagen. Ook Henk Berentsen uit Warnsveld leverde een echte postduif.
“Franz” 2e asduif regio 2 GOU (Eijerkamp)
“Jose” 3e asduif regio 2 GOU (Henk Berentsen)
“Gijs” 4e asduif regio 2 GOU (Eijerkamp)
Na overleg met de kwekers, verhuisden de bovenstaande drie bewezen doffers naar ons gezamenlijke kweekhok. Ook “Rod Argent” (zoon van “Jurriaan”) mocht blijven.
2011: Het jaar van de teleurstelling
Een rampzalig vliegprogramma (G-vluchten). Desondanks begonnen we met een kringzege op een extreme openingsvlucht (“Johan”) en er volgden nog een paar uitstekende vluchten. Toen ging het kaarsje uit. Zat er schimmel in het stro dat we op dat moment verversten? We landden weer met beide benen op de grond! Drie doffers werden goedgekeurd voor ons kweekhok: “Guus”, “Nico Jan” (zoon “Jurriaan”) en “Johan”. Deze laatste rode Bricoux verkregen we via kweekstation Natural.
Tot mijn verbazing beschikte Albert nog over een zoon uit de nestzus van wereldkampioen “Garfield”. Elf jaar oud, maar nog zeer vitaal. Zijn enige jong in 2011 (“Guus”) presteerde met o.a. een tweede prijs in de kring naar behoren. Een lichtpuntje in een teleurstellend seizoen!
2012: Het jaar van herstel en openbaring
Ons gezamenlijke kweekhok had nog maar weinig rendement opgeleverd, maar ik was optimistisch toen ik de tweede ronde ophaalde. Voor het eerst kon Albert ongeveer 50% van mijn hokbezetting leveren en ik zei hem vooraf, dat het weleens zijn jaar kon worden. Alle duiven kregen voor de vluchten een naam toebedeeld van leerlingen van mijn school. Om er een wedstrijdelement in te brengen loofde ik prijsjes uit. De “Isendoorn Competitie” was via de site van week tot week te volgen. In het algemeen klassement voeren de door Albert gekweekte duiven de boventoon. “Homer”, die 1e asduif van regio 2 GOU zou worden, is gekweekt uit “Guus”. De nummers 2,3 en 4 in het algemeen klassement zijn kleinkinderen van “Jurriaan”. Ere wie ere toekomt: nummer 5 en 6 zijn afkomstig van Henk Berentsen uit Warnsveld, die de duivinnen “Charly” en “Twitter” kweekte. En “Pip”, die twee keer een eerste prijs won, is afkomstig van GOU-voorzitter Bram Scherpenzeel.
Oplettende lezers zien, dat er over duivinnen niet gesproken wordt. Op de een of andere manier zijn het bij mij altijd doffers die het mooie weer maken. Op ons kweekhok zitten vrijwel uitsluitend bewezen doffers.
De duivinnen zijn vaak aangekocht. Daar wilde ik het afgelopen jaar verandering in brengen. “Ducky Duck”, het jongere zusje van “Homer” overigens, opende het vliegseizoen met een eerste plek in de A.C.C. en verder deden de duivinnen “High School Radio”, “Twitter”, “Charly”, “Joyce”, “Victoria” e.a. het zeker niet slecht. Geleidelijk moeten bewezen duivinnen de aangekochte duivinnen vervangen. En wat niet snel rendeert als kweker zeilt eruit, want er is maar plek voor 12 kweekkoppels.
Voor komend jaar willen we ons richten op stamvorming. Na vier jaar experimenteren weten we in grote lijnen waarmee we verder willen, op welke duiven we kunnen rekenen en welke duiven wel of geen kweekwaarde hebben. Albert heeft daarnaast zijn eigen duiven. Daarmee is hij druk in de weer. Er is de afgelopen zomer een nieuw hok gebouwd en we hopen, dat Albert daarvan volgend jaar al de vruchten gaat plukken. Pas als de trein op de rails staat en gaat rollen, kan Albert gericht selecteren.
Werk genoeg aan de winkel, maar dat houdt het juist spannend en boeiend.
Vanaf deze plek wil ik alle kwekers van “testduiven” bedanken voor de prettige samenwerking en het in mij gestelde vertrouwen. Albert wil ik feliciteren met het kweken van de beste jonge duif van regio 2 van de GOU en bedanken voor zijn toewijding als verzorger van onze gemeenschappelijke kwekers. Op naar 2013!
Isendoorn Competitie (20)
Met supersnelle Morlincourt eindigt seizoen 2012
Dertig duiven korfden we in te Gorssel voor de allerlaatste stuiptrekking van het seizoen, die alleen nog telde voor de SuperFondClub GOU.
Het was prachtig vliegweer en daar profiteerden de duiven optimaal van.
Om 09.00 uur klonk het startsein voor ruim 360 kilometers met kalme westenwind.
Om 13.13.57 uur arriveerde de eerste duif, die volgens Jose helemaal verkeerd kwam en tegen de wind in, ineens op de klep landde. Het bleek “Marlous”. Op een jong van veertien dagen overtrof hij zichzelf.Achttien seconden later volgde “Noel”, opnieuw uit het noordoosten. Daarna volgde radiostilte. Vervolgens arriveerden “Ducky Duck” en “Beyonce”, de nestzusjes van de tweede ronde en volle zussen van “Homer”.”Homer” zelf hadden we niet meegegeven, na het verspelen van “High School Radio” vorige week. Kwestie van geen risico willen lopen. Als vijfde duif volgde “Ozzy”. Vervolgens vielen de duiven als zand in luttele minuten. De meesten arriveerden in prachtige glijvlucht uit … het noordoosten. Wat ze daar te zoeken hadden zal altijd een raadsel blijven en dat is ook het mysterie van de sport, maar eigenlijk weet je dan al, dat ze niet vroeg (lees: te laat) zitten.
Een goed uur na de eerste duif waren er 28 van de 30 thuis en toen we om 15.30 uur thuis kwamen van het uitlezen van de module in Gorssel, waren ze allemaal thuis. Toch waren er gemengde gevoelens, want bij sommige liefhebbers waren de duiven werkelijk ongelooflijk hard gekomen. Vervolgens maakte ik me op om naar Twello te gaan. “Steeds Verder” had de prijsuitreiking van het voorbije seizoen in combinatie met een bbq.
Ik kon het echter niet laten om de baadbad te vullen met lauw water en de duiven los te laten. Toen ik de auto een kwartier later startte om naar Twello te rijden, lagen vrijwel alle duiven gestrekt en met opgezette veren in het zonnetje op te drogen van een verkwikkend bad.
Alles vlot thuis, geen goeie uitslag, maar wel een goed gevoel als je duiven op zaterdagmiddag zo lekker ontspannen na een krachtsinspanning. ’t Is mooi geweest, denk je dan en vervolgens geniet je van een genoeglijk samenzijn in de club waar diverse mensen onder de bezielende leiding van clubvoorzitter Jan Groot Koerkamp de eer krijgen die ze na een intensief vliegseizoen verdienen.
Ik wist toen al, dat het voor ons geen mooie uitslag zou worden. Daarvoor was het spel van Hans en Evert Jan Eijerkamp te verpletterend. De Eijerkampen klokken hun eerste duif om 13.08 uur en binnen een kwartier hebben ze er 48 van de 81 thuis! Moet er nog zand zijn?
Dergelijke uitslagen houden je als liefhebber nederig en ze maken je duidelijk, dat je nooit streng genoeg kunt selecteren. Het was over de gehele linie een razendsnelle vlucht met voor ons eigenlijk maar twee duiven goed op tijd en slechts vijf duiven prijs.
In de SFC gaat de zege naar Wulf van Laar uit Elst, met Hans en Evert Jan Eijerkamp op plek drie. Het concours staat precies een kwartier open met alle 48 genoemde duiven van Eijerkamp prijs, wat in mijn ogen een geweldige prestatie is.
Zelf scoren we met 5 duiven prijs een “magere” uitslag:
1. “Marlous” 896,7
2. “Noel” 853,3
3. “Ducky Duck” 375,0
4. “Beyonce” 119,6
5. “Ozzy” 81,5
Klik op het overzicht voor de leesbare versie!
Daarmee is de eindstand bekend. Binnenkort volgt de prijsuitreiking. Dat wordt nog een crime. Enkele dagen geleden kregen we een mailtje van de naamgeefster van “Homer”. Susan zit daar voor een jaartje in Texas in het kader van een uitwisseling. Ze was blij verrast om te zien dat “haar duif” zo goed gepresteerd had. Ook Hidde, die “High School Radio” van haar naam voorzag, zit niet meer op onze school nu hij met zijn ouders verhuisd is naar Steenwijk. Ik weet trouwens niet, of Hidde ons volgt. Bij deze roep ik hem op een levensteken te geven. Dat kan via het gastenboek van de site, maar ook via “freekwagenaar@planet.nl“. Hidde verzorgde vorig schooljaar in de eerste pauze wekelijks een radioprogramma in de Noordkaap onder de naam “High School Radio”. Susan en Hidde zullen we dus als nummer 1 en 2 missen bij de prijsuitreiking.
Ben benieuwd of de overige prijswinnaars ook uitgevlogen zijn???
Binnenkort volgt er nader bericht!
Freek’s Flitsen (7)
We zijn twee weken verder en de inkorving voor Morlincourt staat te gebeuren. De vlucht wordt georganiseerd door de SuperFondclub GOU en het inkorven is bij p.v. Gorssel. Geen idee wie er mee doen en of er veel animo voor is.
Zelf denk ik aan een ploeg van 30 duiven. Echt druk heb ik me niet meer gemaakt. Ze waren veel buiten, rommelden overdag wat aan en “gelapt” is er niet. Eigenlijk heb ik dat dit jaar helemaal niet of nauwelijks gedaan. Wel nam ik enkele broedende duivinnen mee naar school om ze daar te lossen (afstand ongeveer 5 kilometer hemelsbreed).
Het reguliere programma zit erop. Met de jonge duiven eindigde onze “Homer” in regio 2 op de eerste plaats in het duifkampioenschap. Daar was ik tevreden over. Op de natour maakten we de laatste weken ook nog een paar aardige uitslagen. In de club vanaf Quievrain 2, 3, 6, enz. en afgelopen zaterdag vanaf Peronne 1,5,6,7,8 en 9. Opvallend genoeg kwam ik tegen Zutphen de laatste keer niet mee. Als de Zutphense duiven, of beter de Brummense duiven, in hun favoriete vlieglijn geraken, is er geen houden aan. Vliegen ze meer westelijk, dan lijken ze niet voluit te gaan en komen ze tegen Zwolle en Apeldoorn tekort. Heel merkwaardig voor een buitenstaander, maar insiders kennen dit verschijnsel al heel lang. Trek en wind bepalen mede de uitslag!
Na dit weekend moet er geselecteerd worden. Niet het leukste facet van de sport. Alleen duiven die een duifkampioenschap behaalden, zeer regelmatig presteerden met enkele kopprijzen, of minimaal een keer als eerste thuis waren in combinatie met regelmatig presteren, perfecte bouw, fijn karakter en bijzondere afstamming, komen in aanmerking voor ons gezamenlijke kweekhok bij Albert. In de praktijk voldoen slechts enkele duiven aan deze criteria. Het lijkt zaterdag goed weer te worden en het is een aantrekkelijk vooruitzicht om dan nog een keer iets te kijken te hebben. Daarom krijgen ze allemaal nog een laatste kans om de baas al dan niet op andere gedachten te brengen.
Op dit moment hebben Homer, Joyce en Domino zekerheid. High School Radio verspeelde ik vorige week, zoals ik Puck enkele weken geleden verspeelde. Deze twee verspeelde duiven hadden voldoende credits opgebouwd om te mogen blijven. Indien ze alsnog terugkeren, mogen ze blijven!
Hoewel de verhouding eigen duiven en testduiven van derden ongeveer fifty fifty was, maakten de eigen duiven met name het mooie weer. Dat is leuk voor Albert als kweker en bevestigt mijn strategie om niet helemaal afhankelijk te zijn van anderen.
De beste prestatieduiven van 2009, 2010 en 2011 gaven het beste nageslacht! Ik kan een mooi verhaal gaan ophangen, maar wie naar de ringnummers kijkt in de Isendoorn Competitie ziet het zelf.
Vorig jaar haalde ik wat kleurtjes binnen. Schimmels, steenrood, e.d. Van die kleurenfobie ben ik binnen een jaar min of meer genezen. Als ze zich op de prijsvluchten niet onderscheiden, ben ik er gauw klaar mee. Enkele gekleurde kwekers krijgen een tweede kans, maar dan moeten ze het ook echt bewijzen. Zo niet, dan ga ik in de toekomst gewoon verder met blauw en geschelpt! Zal Albert niet leuk vinden, denk ik. Bij nader inzien vind ik duiven die regelmatig vroeg op de klep landen verreweg het mooist. Kleur is dan totaal onbelangrijk. Gedreven door nostalgie werd ik even op het verkeerde been gezet, maar ik ben weer op het rechte pad. ´t Is al moeilijk genoeg om goeie duiven te kweken zonder te letten op verkenningscirkels, bijzondere kleuren en andere bijzaken.
Bij die laatste uitspraak denkt U misschien dat kleuren en verkenningscirkels voor mij er niet toe doen. Dat is slechts ten dele waar. Een rijk gekleurd oog, al dan niet met verkenningscirkel, is wel degelijk van belang. En ik heb blauwe topduiven gekend die uit een rode doffer gefokt werden!
Naschrift Albert: Goede duiven zijn altijd de mooiste, zijn ze in eerste instantie niet mooi dan worden ze dat wel naarmate de prestaties mooier worden!! Ik ben overigens ook niet meer zo “kleurenblind” als voorheen… Laat maar komen die mooie (lees: goede) blauwe!!
Isendoorn Competitie (19)
De resultaten van het jonge duivenseizoen 2012 zijn bekend.
Binnen “Steeds Verder” zijn we 1e aangewezen kampioen en keizerkampioen geworden. Ook is onze “Homer” met grote voorsprong 1e duifkampioen geworden. Het was vanaf het begin een spannende strijd. Jan de Ruiter uit Teuge is een landelijk bekende speler en groot kenner en Martin & Joke Geven uit Bussloo zijn ware tovenaars in het spel met de jonge duiven. Op alle grote (inter)nationale podia stonden zij reeds. Tenslotte is Hillie Romein een niet te onderschatten tegenstander met hoksoigneur Cor Buis aan het roer en zoon John als rechterhand. Het voordeel van enkele zeer sterke spelers binnen een club, is dat door de onderlinge concurrentie de club in kring- en regioverband vaak toonaangevend wordt. In Brummen zien we dat ook. Eijerkamp is een professionele, grote en sterke speler. Wie hen partij wil bieden, moet superduiven hebben. Clubgenoten als Jan Rademakers en Alwin Petrie slagen er desondanks regelmatig in om Eijerkamp voor te zitten! Door de investeringen in steeds betere duiven, de topverzorgers en de medische begeleiding, hebben Hans en Evert Jan Eijerkamp de kring Zutphen beresterk gemaakt. Zij zetten de toon en wie hen wil verslaan moet op alle fronten top zijn.
Zelf zie ik het als een uitdaging om de strijd aan te gaan. Binnen de club zijn de verhoudingen gelukkig gezond. Als de duiven moeten arriveren is het ieder voor zich en gaat het op het scherpst van de snede. Als de kruitdampen zijn opgetrokken worden de winnaars gefeliciteerd en zijn concurrenten weer collega’s en duivenvrienden.
Voor beginnende duivenliefhebbers is het niet gemakkelijk om de aansluiting te vinden. Het overhouden van jonge duiven is soms al een crime, laat staan het prijsvliegen. Daarom bied ik, na overleg met de oorspronkelijke fokker, een deel van mijn jaargang aan beginnende en jeugdige liefhebbers aan. Gewoon gratis. Aan enkele clubgenoten heb ik al duifjes toegezegd. Ik ben er heel duidelijk in. Duiven waaraan ik heel veel plezier heb beleefd, gun ik een plekje op ons gezamenlijk kweekhok. Nietsnutten en matig gebouwde duiven worden geruimd en wat redelijk gepresteerd heeft en goed gebouwd is, gun ik een tweede leven elders. Na 15 september maak ik schoon schip. Dat is beter voor mijn gezondheid. Wie dus belangstelling heeft, moet zich melden!
Voor de natourvlucht Peronne van gisteren, had ik 30 jonge duiven geselecteerd. Donderdagavond werden ze ingekorfd en de weersvooruitzichten waren schitterend.
Het leek me leuk om het seizoen binnen de club af te sluiten met een mooie uitslag. De duiven zaten nog goed in de veren, waren levendig en trainden behoorlijk.
Vanwege mist en inversie gingen ze om 9.30 uur van start voor ruim 336 kilometers. Samen met Jose en Rinie Vos stonden we rond 13.15 uur op de uitkijk. Om 13.28 uur zag Jose als eerste uit het zuidoosten een duif naderen. Een donkerkraswitpen. Waarschijnlijk onrustig geworden door rondcirkelende buizerds onderbrak ie de landing om nog een extra ronde te maken. Ik meende “Victoria” te herkennen, die het op de natour prima doet. Het bleek echter “Pip” te zijn. Om 13.29 uur werd ie geconstateerd. Vervolgens gingen er vijf minuten voorbij. Toen arriveerden er uit verschillende richtingen vrijwel gelijktijdig vijf duiven, die in een kort tijdsbestek geconstateerd werden. Daaronder broer en zus “Joyce” en “Domino”, die heel regelmatig presteren en zich daarmee verzekeren van een plekje op ons kweekhok. Ook “Victoria”, vorige week nog getekend, zat erbij en de nestbroers “Willem” en “Sammie”.
Van de 30 ingezette duiven spelen er 19 prijs.
1. Pip 986,5
2. Victoria 927,9
3. Joyce 923,4
4. Sammie 918,9
5. Willem 914,4
6. Domino 909,9
7. Beyonce 837,8
8. CupCake 788,3
9. Hickstead 680,2
10. Tommie 653,2
11. Ducky Duck 531,5
12. Aaltje 527,0
13. Charly 373,9
14. Homer 360,4
15. Tweety 306,3
16. Coco 202,7
17. Billie 193,7
18. Hendrikus 189,2
19. Giyo 184,7
“Pip” wint in de club de 1e prijs en dat levert de naamgever dus een taart op. Het is de tweede keer, dat “Pip” de zege boekt. De vorige keer was het tevens de 1e prijs in de kring. Nu is dat de 4e prijs in de kring. “Victoria”, “Joyce”, “Sammie”, “Willem” en “Domino” klasseren zich binnen “Steeds Verder” binnen de top 10, dus onze doelstelling om te eindigen met een mooie uitslag is ruimschoots gerealiseerd. Wel is er een schaduwzijde aan de vreugde. “High School Radio” (tweede getekende en tweede in het algemeen klassement) keerde niet terug. Ook “Twitter”, die prima presteerde, is spoorloos.
Klik op het onderstaande overzicht voor de originele grootte!!
Komende week wil ik, als de weersvooruitzichten niet abominabel slecht worden, inkorven in Gorssel. De SuperFondClub Gelders Overijsselse Unie organiseert dan haar laatste vlucht vanaf Morlincourt. Zeker is, dat “Homer” niet meer mee gaat. Welke duiven meegaan, bepaal ik op de inkorvingsdag en dat is komende donderdag. Tot de volgende aflevering!
Isendoorn Competitie (18)
Quievrain wordt een meevaller en Mantes la Jolie valt niet tegen
Prachtig vliegweer op zaterdag 1 september. Om 8.30 uur ging Mantes la Jolie (472 km) van start en om 9.30 uur klapten de deuren open in Quievrain (260 km).
Na het installeren van de antennes en het schoonmaken van de hokken, zocht ik afleiding in tuinwerkzaamheden. Het knippen van de ligusterheg is zo’n klus waarbij je lekker kunt wegdromen en ontspannen als remedie tegen de zenuwen. Rond 12.15 uur draaide de auto van “muskusrattenvanger” en duivenvriend Rinie Vos de oprit op. De oprit lag bezaaid met vers gesnoeide liguster, maar ik besloot om dit op te ruimen na de aankomst van Quievrain. Ik had uitgerekend, dat de duiven bij een snelheid van ongeveer 80 km per uur van Quievrain rond 12.45 uur zouden arriveren. Zo rond 12.30 uur liepen we naar het bordes achter de schuur om beter uitzicht te hebben. We genoten van een prachtige blauwe lucht met vrijwel onbeweeglijke witte wolken. Ideaal vliegweer en een voor mens en dier aangename temperatuur van rond 20 graden.
We hadden 18 duiven ingezet voor deze vlucht, met “High School Radio” en “Victoria” als vaandeldragers. Om 12.44 uur viel uit het niets “Charly” uit de lucht. Dat verbaasde me, want ze had net ’s middags voor de inkorving haar tweede eitje gelegd. Vlot wipte ze op de spoetnik en snel zocht ze haar nestje op. Nog geen minuut later arriveerde de tweede: “Tommy”. Dat was een nog grotere verrassing. Hij zat een week eerder nog bij Matthijs in Veenendaal en kwam pas vorige week zaterdag retour.
Ik had wel gezien, dat hij vrijdagmiddag het territorium van “Vladimir” had ingepikt en driftig koerde om “Saartje” bij zich te roepen. Hij was sinds enkele uren smoorverliefd en dat voor het eerst in zijn leven. Toen ik hem uit zijn donkere liefdesnestje oppakte, voelde hij opgezwollen aan. Zijn borstvlees was prachtig rose en zijn pootjes waren warm. “Die komt morgen als eerste” riep ik tegen Jose toen ik hem in de mand zette. Het leek me echter niet verstandig hem getekend te zetten, want voor hetzelfde geld zou hij terug kunnen gaan naar Veenendaal …..”Victoria”, die tien dagen zat te broeden, arriveerde om 12.45 uur en tien minuten later waren er 12 geconstateerd en weer twintig minuten later waren ze allemaal thuis. Dat is prettig, want als je zit te wachten op de duiven van Mantes la Jolie is het heel vervelend als er een laatkomer van een eerdere vlucht voor verwarring en teleurstelling zorgt.
Achteraf viel het resultaat van Quievrain 100% mee. Van de 18 ingezette duiven 12 prijzen en beginnend in de club met 2,3,6 (aangewezen duif!), enz. De overwinning in club en kring gaat naar de geweldige “72” van Jan de Ruiter uit Teuge.
1. Charly 988,0
2. Tommie 976,0
3. Victoria 934,1
4. Beyonce 856,3
5. Odie 841,3
6. High School Radio 820,4
7. Joyce 670,7
8. Aaltje 544,9
9. Bruno 506,0
10. Sammie 497,0
11. Noel 449,1
12. Coco 377,2
Na een bemoedigend begin, liepen we rond 14.15 uur de tuin in om de komst van de Mantes la Jolie-gangers af te wachten. We hoefden niet lang te wachten, want om 14.24 uur arriveerde uit het niets “Domino”. Een vrijgezel, net als “Homer”. Onze gedachten gingen vooral naar onze topfavoriet. Binnen de vereniging en in de kring Apeldoorn was hij al bijna niet meer in te halen voor het duifkampioenschap, maar voor de regio (24 clubs) en voor de afdeling GOU (bijna 100 verenigingen) moest hij wel opnieuw scoren om zijn hoge positie te handhaven. Precies om 14.30 uur arriveerde andermaal uit het niets een duif. Toen hij een ererondje leek te maken, zag ik in een reflex dat het “Homer” was. Snel liep ik naar het hok, want “Homer” is geen vlotte binnenloper. Bij afwezigheid van andere duiven wipte hij nu gelukkig vlot op de klep, waar een als muziek in de oren klinkend piepje zijn registratie bevestigde. Jose viel me om de nek en ik balde de vuist naar Rinie.
Voor ons is “Homer” wat “Messi” is voor Barcelona. Elke keer als hij arriveert ben je opgelucht en blij! Als we de twee duiven melden op de site van “Steeds Verder” zien we dat Martin & Joke Geven met aankomstenom 14.17 en 14.20 uur een dubbele zege gaan boeken in de club. We gunnen onze duivenvrienden de zege en vieren ons eigen feestje!
Mantes la Jolie 2012 zal voor ons de boeken ingaan als een geslaagde vlucht. Geen superuitslag, maar met de plaatsen 3, 6 (“Homer” natuurlijk als eerstgetekende) en 10 in de club, kunnen we goed leven. Ook in de kring wederom een top 10 notering voor “Homer” en daarmee blijft hij in de race voor het duifkampioenschap in club, kring, regio en afdeling.
Over enkele dagen zullen alle eindstanden bekend zijn, verwacht ik. Binnen club en kring is hij met afstand de beste, maar in regio- en afdelingsverband is de concurrentie zwaarder en is het afwachten hoe ver hij komt. Van de 20 ingezette duiven, spelen er in de kring 10 prijs:
1. Domino 954,0
2. Homer 919,5
3. Pip 850,6
4. Tweety 804,6
5. Zeno 701,1
6. Ozzy 540,2
7. CupCake 310,3
8. Giyo 206,9
9. Happy Bird 160,9
10.Hendrikus 46,0
Klik op het plaatje voor de originele weergave
Volgende week spelen we de natourvlucht (oud en jong samen) Peronne, een week later de allerlaatste krachtmeting t.w. Morlincourt voor de SuperFondclubGOU. Welke duiven eindigen in de top 5 van het algemeen klassement? “Homer” en “High School Radio” hebben als enigen nog niet gemist en lijken zeker van een hoge klassering. “High School Radio” zit volgende week een dag of tien te broeden en dat is een ideale neststand voor een duivin! Ook “Saartje” , “Ducky Duck” en “Charly” hebben komende week een vergelijkbare neststand en op papier goede kansen voor een mooie klassering. Tot volgende week!
P.S. Lang niet iedereen is van deze competitie op de hoogte. Stuur leerlingen die je kent een mailtje, of vertel het ze. Voor compagnon Albert, die deze site beheert, is het leuk als iemand een berichtje achterlaat in het gastenboek. Stel je vragen of vertel wat je ervan vindt en de leerlingen die een taart gewonnen hebben moeten even laten weten welke taart ze het lekkerst vinden. Doen!
Archieven
- juni 2025
- mei 2025
- april 2025
- februari 2025
- januari 2025
- november 2024
- oktober 2024
- september 2024
- juli 2024
- maart 2024
- februari 2024
- januari 2024
- december 2023
- november 2023
- oktober 2023
- december 2022
- november 2022
- oktober 2022
- september 2022
- juli 2022
- juni 2022
- mei 2022
- april 2022
- maart 2022
- februari 2022
- januari 2022
- december 2021
- november 2021
- oktober 2021
- september 2021
- augustus 2021
- juli 2021
- juni 2021
- mei 2021
- april 2021
- maart 2021
- januari 2021
- december 2020
- oktober 2020
- september 2020
- augustus 2020
- juli 2020
- juni 2020
- mei 2020
- maart 2020
- september 2019
- augustus 2019
- juli 2019
- juni 2019
- mei 2019
- april 2019
- maart 2019
- oktober 2017
- september 2017
- augustus 2017
- juli 2017
- juni 2017
- mei 2017
- april 2017
- februari 2017
- januari 2017
- december 2016
- november 2016
- oktober 2016
- september 2016
- augustus 2016
- juli 2016
- juni 2016
- mei 2016
- april 2016
- november 2015
- juli 2015
- mei 2015
- oktober 2014
- augustus 2014
- juli 2014
- juni 2014
- september 2013
- augustus 2013
- juli 2013
- juni 2013
- mei 2013
- april 2013
- februari 2013
- januari 2013
- oktober 2012
- september 2012
- augustus 2012
- juli 2012
- juni 2012
- april 2012
- maart 2012