Zieleroerselen, zotteklap & zever (12)

Roermond

De eerste jonge duivenvlucht “om het echie”. Lang naar uitgekeken. Een week eerder korfden we er 51 voor reservevlucht Venlo. De vierde groep van ongeveer 20 “kleintjes” hadden we thuis gelaten. Er zat iets ornithose onder en daardoor waren ze nog geen tien keer van huis geweest, zoals de duiven van hok 1, 2 en 3. Steffan Willems en opa Hans draaiden van Venlo als een tierelier en daardoor waren de verwachtingen bij ons team gematigd. Van Venlo waren er een stuk of vijf achter gebleven, waardoor we met 65 stuks aan de start verschenen. Gelost om negen uur verwachtten we de duiven rond 10.15 uur. Het weer was schitterend. Weinig wind uit de westhoek, ongeveer 20 graden en regelmatig een zonnetje tussen de witte wolken. Rond 10.23 uur draaiden er ineens twee duiven uit noordelijke richting over onze hoofden. “Da’s niet best”, riep ik tegen Rinie. De twee duiven landden op het hok, pikten in de veren en draaiden met hun kopjes richting de hemel. Ik herkende de ‘413 uit “Marga”. De aandacht van de duiven werd getrokken door meerdere duiven in de lucht die aanstalten maakten om te dalen. Ineens zaten er acht duiven op een rijtje op het hok! Ik probeerde rustig te blijven. Een “kleintje” die nooit eerder in de grote wagen gezeten had, viel als eerste op de klep van hok vier. De anderen volgden niet al te rap en de 413 alias “Bram” zat pas anderhalve minuut later als achtste op de antenne. We hadden de duiven voor de inkorving nog ruim gevoerd, gelet op de onzekere weersvoorspelling. Dat stond vlot binnenlopen waarschijnlijk in de weg.

Euforie

Rond 10.35 uur arriveerde Bram voor onze eerste vlucht als  “Team Freek Wagenaar” en onze eerste prijsvlucht van 2017. “Ik werd opgehouden en vreesde al te laat te zijn”, verontschuldigde hij zich. Toen ik Bram vertelde, dat een “Brammetje” als eerste geklokt was, fleurde hij op. Albert was in Twello gebleven. Hij is bezig nieuwe hokken te timmeren en wilde zijn tijd met dit mooie weer zo goed mogelijk benutten. Er waren inmiddels al zestien duiven thuis en de aankomsten volgden elkaar vlot op. Bram was intussen nieuwsgierig de site van “Steeds Verder” aan het bestuderen. De aandacht ging onbewust vooral uit naar de melding van Steffan en Hans. Toen hij de aankomsttijden van clubgenoten doorgaf, was er gezamenlijke euforie. Eerst de oplopende adrenalinespiegel en dan de ontlading. “De eerste overwinning in de club is binnen, nu afwachten wat de andere clubs doen”, oreerde Rinie. “Trijntje” blafte vrolijk naar de rode kater, die niets moet hebben van de zwarte druktemaker. Moeder Toos genoot van het vertier en José vond, dat we de koffie nu wel dik verdiend hadden!

Verwerking

Als de eerste duiven binnen zijn en de druk van de ketel is, begint het verwerken bij mij. De getekende duiven laten het afweten, schiet als eerste door je hoofd. Hoe goed de duiven ook komen, altijd blijft er iets te wensen over! Bram merkte op, dat de duiven van Albert het op Roermond vooral goed gedaan hadden. Vanaf Venlo waren de “Brammetjes” nog superieur. Mij maakt het niet uit welke duiven het mooie weer maken. Als ze er maar zijn!  Rinie geniet altijd van alle duiven. Hij wacht ook op de duiven die na de prijzen arriveren. Op Roermond kwam hij aan zijn trekken. Toen ik rond 14.30 uur moeder Toos in Twello ophaalde na haar middagdutje, waren er 60 van de 65 thuis. We moesten samen nog een achterblijver (“Johan”) van Venlo ophalen bij Henk Wassink in Zelhem. Moeder geniet van zulke uitjes en gaat vaak mee. Uiteindelijk verspeelden we één duif van Roermond. Een duif (‘405) die enige weken geleden te grazen was genomen door de havik en daardoor weinig ervaring kon opdoen. Het duivenleven is soms ongenadig. De vleugel was hersteld en de pennen ingegroeid. Ook was hij twee dagen eerder vlot thuis gekomen van Ravenstein. Dan zijn er geen excuses meer!

Analyse

’t Is te vroeg om na één simpel vluchtje conclusies te trekken. Ik weet het. Toch ben je als liefhebber nieuwsgierig en als lezer waarschijnlijk benieuwd. Er waren twee koppeltjes met eitjes. Maakten die het verschil? Nee! ’t Is elk jaar hetzelfde liedje. Onervaren duiven op een nestje stellen bijna altijd teleur. Nu ook. Het winnende duivinnetje was net aangelopen met een doffer die vanuit een ander hok op avontuur ging bij “de kleintjes” in hok 4. De nieuwe minnaar en het net ontdekte schuilplekje inspireerden haar!  Bij onze eerst tien aankomsten vier duiven uit hok 3, vier uit hok 1/2 en één duivin die overal en nergens huist. Bodembedekking speelt geen rol. De ene helft zit op beukensnippers met tarwestro, de andere helft op rivierzand. Vijf doffers en vijf duivinnen, ook daar is evenwicht! Twee duiven van Bram en acht stuks van ons eigen kweekhok bij Albert. Maar ….. onder die acht twee kinderen van “Marga” en één van “José” en de kenners weten dat dit “Brammetjes” zijn! Onze duiven zitten gewoon door elkaar, dus toch geen weduwschap. Als het gaat om “Hak of gehakt” kies ik deze week voor Hans Hak. In zes van de tien zit bloed van “Hak”!  25, 50 of 75 procent. Eén zwaluw maakt echter geen zomer. We hebben bij Hans Hak geïnvesteerd vanwege zijn successen op de dagfond. Niet om onze duiven sneller te maken. Vriend Martin Geven zei me nog enige weken voor zijn overlijden, dat hij vreesde dat ik met de Hakduiven op het verkeerde paard had gewed. “Jij moet als jonge duivenspeler snelheid inbrengen en geen dagfond”. Meestal zaten Martin en ik op dezelfde golflengte, maar in dit geval ben ik eigenwijs. De tijd zal leren wat wijsheid is.

Gezondheid

Ornithose is een vervelende kwaal bij jonge duiven. Als duiven urenlang onderweg zijn van een africhting, zit er vaak ornithose onder. De “kleintjes” van hok 4 kwamen als spoorzoekers naar huis. Net jachthonden. Urenlang onderweg. Foute boel!  Mensen die me kennen, weten dat ik alleen in uiterste nood medicamenten gebruik. Van Venlo bleven ze thuis en ze kregen een dag of vijf sachets ornirood in het water. Na die periode zag ik nog twee duiven die niet helemaal fris uit de ogen keken. De één had zes dagen, de ander zeven dagen gezworven. Ik had ze op kunnen ruimen, maar ze herstellen inmiddels goed en mogen komende week mee naar het tweede station. De duiven zitten op maandagochtend lekker in de ren. Hebben een bad gehad, een verse krop sla uit eigen tuin en pikken inmiddels uit een bak allerhande. Gewoon pikkoek, grit en wat snoep, rijst, tovo of iets dergelijks om het extra aantrekkelijk te maken. Vooral voor in de week krijgen ze dit. Ik noemde laatst de ‘531 alias “Berliner”. Bleef acht dagen weg, na verzeild te zijn geraakt in een massale lossing van duiven uit Berlijn. Kwam op eigen kracht thuis, maar kon de volgende dag nog niet bij de waterbak geraken, die op 75 cm. hoogte staat. Ze kreeg de tijd om te recupereren, vulde het magnesiumtekort via de bak allerhande aan en begon na een dag of vijf weer voorzichtig te vliegen. Ik zag iets in de duif en wilde niet, zoals zo vaak, te ongeduldig zijn. De meeste africhtingen miste deze mooie duif, die we inmiddels “Berlinerin” durven noemen. Toen ik afgelopen zaterdag acht duiven in de module had en zag, dat ze als vijfde was binnen gelopen, kreeg ik een brok in de keel. Van verzeild raken in buitenlandse lossingen leren duiven wel degelijk!

Namen

Het winnende duivinnetje van Roermond is inmiddels “Jossepos 182” gedoopt. Nummer twee is “Steffan 416” en Hans en Steffan begrijpen waarom ie zo heet. “Wieke 2” arriveerde als derde. Vierde werd “Sebas 527” en vijfde de “Berlinerin 531”. Deze vijf duiven winnen voor ons de vijf ereplaatsen in het regioconcours tegen bijna 5000 duiven. Ongelooflijk! De nummers zes tot en met tien zitten er vlak achter. “Lenneke 169”, “Cor 432”, “Bram 413”, “Tonia 423” en “Ryanne 536”.  In totaal winnen 42 duiven van ons prijs in de A.C.C.  Nummer 11 is “Georgine 529”. Meer namen geef ik niet prijs. In een volgende aflevering zullen we een klassement plaatsen van alle duiven die punten gescoord hebben. De punten uit de A.C.C. zijn maatgevend. Zoals ik eerder vertelde, zeggen nummers me weinig. Namen onthou ik beter! Vandaar dat ik namen van familie, kennissen, collega’s en aardige leerlingen heb gebruikt!     (wordt vervolgd)