Zieleroerselen, zotteklap & zever (13)

Competitie

In 2012 gaven leerlingen van mijn school de duiven namen. We zaten met ongeveer zes klassen in het voormalige gemeentehuis van Warnsveld. De school was uit haar jasje gegroeid. Er ontstond een gemoedelijk sfeertje. Toen ik op een ochtend mijn jonge duiven aldaar losliet, stond er een groep  meisjes uit een tweede klas te kijken. Ze vonden het hoogst interessant. “Mag ik die ene een naam geven?”, vroeg een bijdehandje. Zo ontstond het idee van de naamgeving eigenlijk spontaan. Fleur Eijerkamp, de tweede dochter van Evert Jan, was erbij kan ik me herinneren. Van het één kwam het ander. De Isendoorn duivencompetitie was geboren! Heel veel namen kwamen binnen. Zoveel duiven had ik niet eens. Een meisje uit Ruurlo bedacht de naam “Homer”. Onze beste junior van 2012. Toen in september het nieuwe schooljaar begonnen was, bleek naamgeefster Susan voor een jaar in Texas te verblijven. Tot mijn grote verrassing meldde ze zichzelf vanuit Amerika. Via internet had ze de verrichtingen van “haar” duif gevolgd. Min of meer spontaan maakten we er “Texas Homer” van. Een duif die nog altijd op ons kweekhok vertoeft!  Terugdenkend aan dat gedenkwaardige jaar leek het me wel aardig om nogmaals iets dergelijks te organiseren. Nu met de namen van personen. Namen van familieleden, vrienden, buren, collega’s en enkele aardige leerlingen gaf ik zelf aan duiven van lichting 2017. Een lastige klus, want je moet wel het geslacht van de duif kennen en liefst moet er een overeenkomst zijn. Bij de ‘436 was het gemakkelijk. Een forse, stoere doffer.  Ik moest meteen aan broer Hendrik denken. Uiteindelijk kom je duiven tekort om iedereen die je in gedachten hebt, te benoemen! Voor het begin van de eerste prijsvlucht had elke duif een naam. Geleidelijk begin ik die namen in mijn hersenen te koppelen aan de betreffende duif. Voor mij heeft dat toegevoegde waarde!

Openingsvlucht

Roermond werd de openingsvlucht waar je als liefhebber van kunt dromen. Vrijwel alle duiven retour en nog vroeg en vlot achter elkaar ook! Voor de mensen, die op zoek zijn naar de verrichtingen van hun naamgeno(o)t(e) zal ik alle prijsvliegers in volgorde van aankomst noemen: “Jossepos 182”, het koosnaampje van mijn José. Een klein, fier duivinnetje met een atletische bouw wordt kring- en regiowinnares tegen bijna 5000 duiven. “Steffan 416” werd genoemd naar Steffan Willems. Een week eerder vanaf Venlo, liep hij tussen de prijsduiven mee naar binnen in Epse op de hokken van Steffan en Hans. Duidelijk de kluts kwijt! Nu revancheert het blauwe doffertje zich met het zilver in de regio. Dankzij de sportiviteit van Steffan en oud-wielrenner en jonge duivenspecialist Hans Eckelboom! Het brons is voor “Wieke 2”. Het schimmelduivinnetje dankt haar naam aan oud-leerlinge en pechvogel Wieke Hendriks. Dan volgen “Sebas 527”, “Berlinerin 531”, “Lenneke 169”, “Cor 432”, “Bram 413”, “Tonia 423” en “Ryanne 536”. De laatste is lerares Frans op het Isendoorn. Ze kwam vorig jaar al een keer kijken, toen de duiven van een vlucht retour kwamen. José was er toen niet en Ryanne zorgde voor de koffie! Ze verdient de eer en is oprecht trots op haar duifje. Gefokt uit dezelfde moeder waar vorig jaar succesduivin “José” uit geboren werd.

Opvolgers

Het gaat op de openingsvlucht om veilig terugkeren op de thuisbasis. Het liefst mooi op tijd. De volgende tien duiven hadden daar geen moeite mee. Nummer 11 “Georgine 529” wint zelfs nog 1:100 prijs met een dochter van “Texas Homer”. Ook “Prem 181”, onze eerste duif op oefenvlucht Venlo, wint nog een kopprijs. Vervolgens volgen rode doffer “Jaap 420”, “Boy 429”, “René 178”, vaalschimmel “Cindy 404”, “Ernst 165”, een zwarte doffer die doet denken aan onze kolenboer en in 2012 overleden vader. Vervolgens “Leverne 216”, de atletische en vrolijke “Ben 430” en “Josien 192”. Dan volgen tien duiven, die toch nog in de eerste helft van de A.C.C.-uitslag geklasseerd staan: “Aartje 183” het identhieke tweelingzusje van “Jossepos 182”, “Robert 409”, “Eva 530”, genoemd naar de stoerste Mavo-leerlinge van lichting 2017. “Eva 530” is de nestzus en het evenbeeld van “Berlinerin 531”. Gefokt uit onze asduif van 2014 en een duivin van Nico-Jan Koenders. Vervolgens “Hermien 567”. Deze duivin komt van onze gewaardeerde verenigingsvoorzitter Jan Groot Koerkamp. Jan werd afgelopen voorjaar ernstig ziek en moest op doktersadvies met spoed alle duiven ruimen. De jonge duiven van Jan werden door dochter Eline en zoon Arno verloot onder de leden van “Steeds Verder”. Er is zelfs een aparte competitie voor deze junioren! Hermien is de charmante echtgenote van Jan. Nummer 25 was “Vlinder 205”, dan volgen “Carla 410”, genoemd naar de onvolprezen schoonmaakster van “de Betakaap”, “Bert 161”, “Willy 202”, ”André 187” en “Jan 425”. De laatste groep van prijsvliegers moest zich tevreden stellen met een plekje in de tweede helft van het peloton. “Emil 533”, “Reinout 537”. Deze duif stond tweede getekende en haalt de aangewezen punten binnen. Het “aangewezen kampioenschap” wordt behaald door de eerste en tweede getekende. Duiven die als favorieten als eerste duiven worden gezet. “Lize 176” arriveerde als eerste getekende kort na de tweede getekende. Voor het aangewezen kampioenschap een teleurstelling derhalve. Wel prijs, maar weinig punten. Dan volgen “Erna 173”, “Albert 422”, “Gianna 406”, “Hendrik 436”, “Ruud 434”, “Andries 174”. Zwager Andries heeft pech. Zijn duif liep afgelopen zondag tegen een zware vleugelkwetsuur op. Hevig bloedend werd hij naar de ziekenboeg gebracht, waar hij herstellende is. Staartprijsjes zijn er nog voor roodschimmelduivin “Joke 411”, “Wieke 1” en tenslotte “Guus 415”. Op ons hok huizen verder nog 22 westrijdfitte duiven die op Roermond geen prijs vlogen. In de “ziekenboeg” zitten zes veelal gewonde duiven die komende week nog niet inzetbaar zijn. Tongeren in België is de volgende prijsvlucht komende zaterdag. De concurrentie staat ongetwijfeld op scherp!  (wordt vervolgd)