Zieleroerselen, zotteklap & zever (16)

Troyes

José was vrijdagochtend met haar zus naar haar broer in Maastricht vertrokken. Door de duiven gaan we in de zomermaanden nooit met vakantie. José gaat daar goed mee om. Ze heeft zelf ook niet echt de behoefte om in de zomervakantie grote reizen te maken. In de herfst- en voorjaarsvakantie halen we de schade in!  Zaterdag had ik dus het ruim alleen, maar dat voelt onwennig. Naast Rinie, Jaap, Bram en Albert, zouden Theo en Ricky en clubvoorzitter Jan Groot Koerkamp de aankomst van Troyes gaan bijwonen. Dat betekent je bezig houden met de verzorging van de duiven, moeder Toos met Trijntje in Twello ophalen en wegbrengen en zorgen voor koffie, thee en fris. Met 55 duiven in de strijd, wordt het melden van de duiven een crime als je er alleen voor staat. Gelukkig is Albert daar handig in. Van Bram weet ik, dat hij de aankomsten op de GOU-meldsite op zijn i-phone op de voet volgt. Daar hoef ik dus zelf ook niet naar te kijken. Moeder Toos settelde zich als eerste op het overdekte terras. Gauw wat kussentjes regelen, want als bijna 88-jarige zit je niet lekker op een harde teakhouten bank. Schipperke Trijntje ligt steevast aan haar voeten, al moet er altijd wel eerst een bakje water geregeld worden. Rinie arriveerde iets voor vieren. Hij had er duidelijk zin in en was gretig. Ook Jaap, die dit jaar nauwelijks tijd had met een op handen zijnde verhuizing, liet de boerderij even in de steek om erbij te zijn. Theo en Ricky kwamen rechtstreeks van John Romein. Daar hadden ze genoten van vuurwerk op de natourvlucht Marche. Theo was echter nog niet verzadigd en omdat hij dit jaar voor ons de standen bijhoudt van de individuele duiven, wilde hij de slotvlucht in het echt meemaken. De komst van de ernstig zieke Jan Groot Koerkamp vond ik het meest bijzonder. Jan vertoefde de laatste maanden vooral in Amsterdam, Zwolle en Deventer en volgde de toestand in de wereld vanuit een ziekenhuisbed op de dagen dat hij daarvoor fit genoeg was. Troyes wilde hij van dichtbij meemaken!  Toen Albert en Bram tenslotte arriveerden, waren we gereed voor de komst van de eerste Troyesganger!  Toen Eijerkamp op 16.41 de eerste duif meldde via hun eigen site, waren alle blikken strak gericht op het zuidoosten. Dan ineens komt er een duif recht op het hok af. Het blijkt “Gianna 406”, onze tweede getekende. Ze wordt met stil gejuich ontvangen. “Gianna” blonk uit door regelmaat. Steevast prijs, maar steeds in de middenmoot. Eén keer miste ze door mijn schuld. Dat was op de derde prijsvlucht, toen ze een eitje had gelegd in de mand bij de inkorving. Ze kwam toen veel te laat zo ongeveer als laatste thuis en ik herinner me de blijdschap van José toen ze eindelijk thuis was. “Gianna” vertrok op Troyes met een jonkie van een week in het nest. Ze was er erg zorgzaam voor en dat was me opgevallen. Haar moeder komt uit “Iniësta” x “stammoedertje”, het beste van Hans Hak!  Ze beschaamde mijn vertrouwen dus niet. Twee vrijgezelle broers van de tweede ronde uit dezelfde ouders, genaamd “Rode Rinus” en “Rooie Jaap”, pakten trouwens ook hun prijsje mee op Troyes.  Onze tweede duif van Troyes was “Paulien 418”. Ze komt uit onze beste jonge duif van 2014 x “Nicolien”. Vier jongen fokte Albert uit dit koppel en ze zijn er alle vier nog! Toen we de duif “Nicolien” afgelopen winter kochten op een veilig van Nico Jan Koenders, zag ik er iets in. Gevraagd naar de mening van de verkoper, tipte hij haar als favoriet. Het zijn vier duivinnen en ze kijken niet naar het andere geslacht. Laat rijp dus, maar dat belet hen niet om prijs te vliegen. “Eva 530” brak op Chimay beide poten. Dat is geen aanbeveling. “Berlinerin 531”, “Zombie 417” en “Paulien 418” zijn echter prima zusjes. Allemaal kleinkinderen van onze “Rod  Argent”, de toetsenist van de legendarische “Zombies”.

Nestspel

Eerder gaf ik al aan, dat het spelen op nest van jonge duiven vaak een teleurstelling betekent. Onze derde duif op Troyes was “Cindy 404”. Gefokt uit onze “José” van 2016.  Een pure Eijerkamp uit de lijnen van “Bartoli” en “Celena”. “Cindy” vliegt gewoon ongepaard een 1 op 100 prijs. Haar volle zus, “Tonia 423” zat in haar eentje op een klein jong. Haar doffer “Albert 422” bleef weg van Nanteuil, vandaar. Wat zat ze strak op haar jonkie. Van trainen was geen sprake meer. Op woensdag bracht ik de hele ploeg naar Ravenstein. Je moet toch wat als ze niet vliegen. “Tonia 423” arriveerde als onze 16^e duif. Ze wint prijs, maar wordt dik verslagen door haar zus en evenbeeld (vaalschimmel) zonder doffer of kroost. Onze vierde duif  “Jort 225” zat sinds enkele dagen te broeden en nummer vijf (“Lesja 168”) zat op een klein jonkie. Nummer zes en zeven zijn nestbroers. Driekwart Hakorigine. Beide doffers zonder nest, maar wel op vrijersvoeten. Nummer acht en negen zijn weer gewoon single en nummer tien is “René 178”, met een jong van een dag of tien onder zijn hoede. De moraal van dit verhaal: met of zonder neststand zijn successen te boeken. Bij zware omstandigheden kan een neststand een extra stimulans geven. De “Gianna 406” is een mooi voorbeeld. Op zondagochtend keerde “Aartje 183” retour. Eén van de vier duivinnen op een klein jong. Gemotiveerd, maar toch te laat. Op zaterdagavond hadden we 44 duiven thuis van de 55 (80%). Nu de mist is opgetrokken op zondagochtend en de duiven onbezorgd in de groentetuin scharrelen of in bad liggen, druppelt het gewoon door. Twee duiven zag ik vanochtend uit het zuiden arriveren en tenminste twee anderen zag ik in de tuin lopen. De verwachting is dat er wederom weinig duiven achter blijven. Ook wat dat betreft is 2017 een goed jaar. Heel weinig verliezen! 

Balans

Aan het eind van de rit maak je de balans op. Het is op zondagmorgen na Troyes nog te vroeg en te vers om het geheel goed te kunnen overzien. In de club zijn we kampioen. Dat is zeker. Hoe het in de kring, regio en afdeling is, dat moeten we afwachten. In de kring zijn we, denk ik in alle bescheidenheid wel favoriet voor de hoogste titel. Bertus van de Esschert uit Welsum had gisteren een slechte dag en die schudden we af. Aart Hup kwam als een diesel langzaam op gang, maar gaandeweg werd hij sterker. Ik denk, dat we genoeg punten gepakt hebben om hem voor te blijven, maar ik heb respect voor zijn geweldige eindsprint en voor de liefhebber Aart Hup uit Oene! In de regio was het door de zondagvluchten erg onoverzichtelijk. Wie stond er voor het kampioenschap bovenaan? Steffan Willems en opa Hans pakken in GOU NOORD de 1^e Teletekst. Hans is als oud-wielrenner die fietste met Tijmen Groen en Joop Zoetemelk, een gedreven jonge duivenspeler. Afgelopen voorjaar meldden ze zich als lid aan van “Steeds Verder”.  Met ruim zes kilometer overvlucht op Appen in combinatie met een meer oostelijke ligging waren Hans en Steffen enkele keren volledig ongrijpbaar. Met harde westenwind speelden ze 1 t/m 14 vanaf Marche. Afgedroogd en geknipt en geschoren noemen ze zoiets. Een kampioenschap wordt verdiend over zeven vluchten en ook zij kenden mindere momenten. Gisteren pakten ze een gedroomde overwinning, maar moeten dan toch wachten op de opvolgers. Het was echter een spannende, maar ook sportieve strijd tussen twee hokken die knokken om te winnen en ik denk, dat we boven Steffan zullen eindigen in het kampioenschap. En de overige kanshebbers?  Sando Verbeek uit Hall was voor mij een nieuwe naam. Hij kende enkele prima vluchten en was bezig aan een opmars, maar vanaf Troyes vielen zijn duiven terug. Niettemin een hok met toekomst! Ik heb veel respect voor mijn concurrenten. In Wapenveld zitten goede duiven, in Zwolle zitten goeie liefhebbers en in Olst zit een liefhebber die het in de vingers heeft, net als in Wijhe. Je moet je echter concentreren op je eigen hok en je eigen duiven. Is de mest goed? Zijn de oogjes helder en de neusjes krijtwit? Zit er geen “geel” onder? Trainen ze goed? Zijn ze gemotiveerd? We korfden 55 junioren in en geeft het dan uit handen. Krijgen ze eten en drinken in de mand? Zitten ze in een box met zieke duiven? Hoe is het weer op de vluchtdag?  Als de duiven onderweg zijn, spookt er nog van alles door je hoofd. Troyes werd een eerlijke vlucht in mijn ogen. Weinig wind en geen buien van betekenis. Toen de eerste duif thuis was (de 2^e getekende) en de opvolgers regelmatig arriveerden, werd ik wat rustiger. Natuurlijk zijn er liefhebbers die vroeger “pakken”, maar je hoort ook verhalen via Bram van liefhebbers die laat zitten, of lang moeten wachten op de opvolgers. De toeschouwers kregen waar voor hun geld en iedereen had het naar de zin.  Ik hoop, dat moeder Toos met Trijntje er volgend jaar weer bij is. En Jan Groot Koerkamp natuurlijk. Het duifje van Jan “Hermien 567” en door Jan triomfantelijk “Mina” genoemd, wist zich als onze 20^e duif toch weer te klasseren!  ’t Was gezellig, ’t was spannend, ’t was sensationeel en soms ontroerend. In een volgende aflevering zijn de kampioenschappen ongetwijfeld bekend en zullen we de klasseringen van de duiven (“de namen”) publiceren met hulp van Theo. Ook gaan we analyseren wat te analyseren valt.  (wordt vervolgd)

Zieleroerselen, zotteklap & zever (14)

Tongeren

De tweede prijsvlucht. Voor ons een afstand van 160 km en 484 meter. De wind blies uit de zuidhoek en volgens clubgenoot en vluchtwinnaar Jan de Ruiter uit Teuge zat er iets oost bij. Op ons hok arriveerde “Prem 181” als eerste, op enkele seconden gevolgd door “Hendrik 436”. Ze pakken vroege prijzen in de kring en zitten er in de regio goed bij. Helaas laten de getekende (ook wel aangewezen) duiven, het goeddeels afweten. De bovenste twee duiven van de poulestaat vliegen voor het zgn. aangewezen kampioenschap. Alle ingezette duiven van een liefhebber kunnen punten pakken voor het onaangewezen kampioenschap. Als een liefhebber 10 duiven meedoet, zijn de punten van de eerstgeklokte duif de punten die tellen voor dit kampioenschap. Doet een liefhebber 40 duiven mee, dan telt het gemiddelde puntentotaal van de eerste vier geconstateerde duiven. De aangewezen punten komen van de eerstgeklokte “aangewezen” duif. Op ons hok zijn ’s avonds alle ingezette duiven (63 stuks) thuis. Dat is belangrijk in de beginfase!

Marche

Afgelopen zaterdag speelden we vanaf Marche. Voor ons ruim 220 kilometers. Op vrijdagavond waren de weersvooruitzichten niet geweldig. Bram verwachtte een lossing na twaalf uur. Er werd zelfs gesproken over uitstel naar zondag. Toen ik naar teletekst pagina 861 van SBS 6 zat te gluren, zag ik dat er nog geen afdeling gelost had. Ik moet dan een afweging maken en adviseerde José om in de ochtenduren de boodschappen te halen. Moeder Toos zet op zaterdagmorgen alles opzij voor de duiven, maar ik belde haar om half negen met de mededeling, dat er waarschijnlijk pas later op de dag gelost zou worden. Op mijn dooie akkertje deed ik de dingen die ik van plan was. Kippen voeren, krant lezen, dan rustig de hokken schoonmaken en aan het werk in de moestuin. Rond 9.45 uur stond ineens Rinie achter me: “Ze kunnen er zo zijn als ze honderd vliegen”. Rinie is door de wol geverfd. Een week eerder had hij geïnformeerd naar de afstand van Marche in de Ardennen. Ik schrok. “Zijn ze gelost dan?”, vroeg ik vertwijfeld. Rinie dacht even, dat ik hem in de maling nam, maar zag al snel dat ik het echt niet wist. Ik liet alles uit handen vallen, zette snel het kloksysteem aan en verschoonde de drinkbakken in razende vaart. “Ze kunnen er met vijf minuten zijn”, riep ik al turend in de lucht. Rinie met zijn haviksogen spiedde het luchtruim geconcentreerd af. Iets voor tien uur zag hij een groepje duiven vliegen. Zelf heb ik die met mijn kippige ogen nooit gezien. Ineens viel er een schaduw over onze rug en vanuit mijn ooghoeken zag ik twee duiven uit noordelijke richting landen. Het waren roodschimmel “Cor 432” en “Zombie 417” die in die volgorde met twee seconden verschil de klep van afdeling 3 toucheerden. In dezelfde minuut volgde “Jan 425” en een minuutje later zaten ook “Tonia 423” en “Wieke 2” in de module. Door de harde westzuidwestenwind kwamen sommige duiven al terug uit het noorden! Toch was er weinig reden tot klagen, al lieten de getekende duiven het andermaal afweten. Bij het afslaan in de club om 18.30 uur misten we alleen “Johan 412”. Deze duif was vanuit de ziekenboeg een week eerder teruggeplaatst op het vlieghok. Na het goed doorstaan van de midweekse africhting Ravenstein, kreeg hij een nieuwe kans, na vanaf Venlo in Zelhem te zijn binnen gelopen bij liefhebber Henk Wassink. Helaas pakte “Johan 412”, genoemd naar onze sympathieke zwager Johan die laatste kans niet en keerde hij tot heden niet retour. De overige zestig duiven keerden met uitzondering van “Ruud 434” ongeschonden retour. “Ruud” kwam onderweg waarschijnlijk in aanraking met een hoogspanningskabel. Zijn borst en onderzijde is blauw en gezwollen. Vier duiven liet ik thuis. “Ryanne 536” moest op zaterdag haar tweede eitje leggen, net als “Cato 431” en “Erna 173”. “André 187” bleef thuis om de eitjes warm te houden. Komende week heb ik het probleem van het warm houden van eitjes en eventueel kleine jonkies niet, want bij Albert leende ik een klein broedmachientje. Waar teamgenoten al niet goed voor zijn! Het is nu dinsdagavond en ik moet nodig naar mijn duiven toe. Clubgenoot Theo Oortwijn, die om gezondheidsredenen de actieve sport moest verlaten, wil de scores van onze duiven bijhouden. Ik stuur dit stukje naar Albert en zo gauw Theo zijn huiswerk heeft gedaan, kan e.e.a. geplaatst worden op onze site. Ik verwacht, dat “Tonia 423” aan de leiding zal gaan. Ze is van de tweede ronde en een volle zus en evenbeeld van “Cindy 404” die ook nog niet gemist heeft. “José” , die vorig jaar teletekst haalde, is de trotse moeder. De vader is een gekruiste “Hak” die voor de vaalschimmelkleur zorgde. Beide zusjes zijn dus geboren bij Albert uit een 100% Eijerkampduivin afkomstig van Bram. Puur teamwork dus!                (wordt vervolgd)

Onderstaand de belangrijkste koplopers in de desbetreffende categorieën na 3 wedvluchten, Roermond en Tongeren  Marche

Categorie I         Jonge duiven voor Speciale Derby

                               1. Wieke 2          NL-1837532                        2563,2   punten

                               2. Berlinerin        NL-1837531                       1856,1        “

Categorie II      Jonge duiven ringenserie Bram

                               1. Prem                 NL-17-1813181                 2436,1   punten

                               2. Josien               NL-17-1813192                 1876,6     “

                               3. Willy                  NL-17-1813202                 1684,8      “

                               4. Franz                NL-17-1813200                 1630,9     “

                               5. Vlinder              NL-17-1813205                 1650,7       “

                               6. Josepos            NL-17-1813182                 1547,5      “

Categoie III        Jonge duif ring Jan Groot Koerkamp

                                                               NL-1813567                        1716,5   punten

Categorie IV      jonge duiven ringenserie Freek, gekweekt door Albert

                               1. Tonia                 NL-1814423                        2818,6   punten

                               2. Cindy                NL-1814404                        2456,2       “

                               3. Cor                    NL-1814432                       1976,0       “

                               4. Steffan              NL-1814416                        1728,7        “

                               5. Robert               NL-1814409                        1592,7        “

                               6. Jan                    NL-1814425                        1515,6       ”  

Opgemaakt d.d. 02 augustus  2017 om 18.35 uur

Theo Oortwijn