2016: Hoop, geloof en liefde (6)

Martin Geven overleden  (21 november 1952 – 1 juni 2016)

Gisteren vond de uitvaart van duivenvriend Martin Geven plaats.  Afgelopen winter werd hij ziek. Hij had weinig eetlust, voelde “iets” in zijn hoofd, zag niet goed en zat niet lekker in zijn vel. Na zijn fantastische prestaties met de jonge duiven bij Eijerkamp in 2015, keken Joke & Martin (een heilige twee-eenheid) uit naar seizoen 2016. Een ander hok was in gebruik genomen en Martin had snode plannen met de jaarlingen. De toch altijd al broze gezondheid van Martin begon zorgen te baren en na de nodige onderzoeken kwam de diagnose, die het bange voorgevoel  van Martin bevestigde.

Een zware tijd brak aan voor hen beiden. Hoe lang heb je nog te leven? In de eerste fase na het slechte nieuws voerden we fijne gesprekken. Martin was nuchter als altijd en droeg zijn lot manmoedig. Hij vertelde over zijn jonge jaren. Daarin was hij zeer succesvol in het Grieks-Romeins worstelen. Kampioen van Arnhem, Gelderland en Nederland. En dat meerdere malen, benadrukte hij met enige (terechte) trots. Amper volwassen keerde hij de sport de rug toe en begon zich meer en meer voor politiehonden en alles wat daar bij hoort te interesseren. Al snel bleek hij feeling te hebben voor honden en het africhten van politiehonden werd zijn passie en bewaker met hond bij defensie zijn beroep.  Met zijn aangeboren gedrevenheid en wilskracht bereikte hij ook met het africhten van politiehonden de top. De namen van tophonden als “Wilson” en “Barko” vallen. Een door Martin opgeleide herder speelde een mooie rol in een t.v.-serie met Monique van de Ven.

Op een gegeven moment is Martin klaar met de sport. Even houdt hij zich bezig met het kweken van fuchsia’s, maar al snel ontdekt hij de duivensport. Ik weet nog, dat ik als voorzitter van “Steeds Verder” destijds met toenmalig secretaris wijlen Tonnie Pas de coördinaten ging prikken. We keken onze ogen uit in Bussloo. Joke had een tamme postduif in de keuken waarmee ze lezen en schrijven kon. Een tamme kraai fladderde om ons heen. Op de terugweg in de auto keken we elkaar aan en wisten: dit worden toekomstige toppers!

Toen ik in 2009, na een duifloze periode van zeven jaren weer met duiven wilde beginnen, waren Joke & Martin één van de eersten die me duiven aanboden. “Ik heb altijd gehoopt dat je weer zou beginnen”, vertelde Martin lichtelijk ontroerd.  Ik zocht drie duifjes uit en Martin en Joke keken elkaar aan en zeiden in koor: “Zoek er nog maar drie uit”. Ik was onder de indruk van zoveel sportiviteit. Het werd een sprookje met een happy end. Een jonge doffer uit het mandje van zes duiven werd duifkampioen in de club, in de kring, in de regio en in de afdeling en uiteindelijk 2e W.H.Z.B.  Zoiets vergeet je nooit!

In de duivensport bereikten Martin & Joke vrijwel alles: meerdere teletekstoverwinningen, op het erepodium bij de “Gouden Duif”, beste doffer van Nederland, 1e W.H.Z.B., nationaal kampioen jonge duiven en in de laatste twee seizoenen in Bussloo (2013 en 2014) nog snelheidskampioen van de hele GOU!  Ondanks zeker geen gunstige ligging, de terreur van haviken en de ellende van een steenmarter die 30 doffers in één nacht doodbeet, bereikte Martin met Joke aan zijn zijde, de absolute top.

Hans Eijerkamp had zijn hele leven een neusje voor talent. In Martin & Joke zag hij de ideale aanvulling voor zijn team op Greenfield Stud. Aanvankelijk twijfelden Joke & Martin. Ze woonden 34 jaren met veel plezier aan de plas. Toen de huurbaas in Bussloo moeilijk ging doen, kwam het aanbod van de familie Eijerkamp uiteindelijk als een geschenk uit de hemel.

Martin en Joke vonden hun draai heel snel in Cortenoever. Nooit hoorde ik een wanklank als ik ze op maandagavond  bezocht. In een topsportklimaat van een professioneel team met een gepassioneerde nestor als Hans Eijerkamp als animator en buurman, voelde Martin zich helemaal thuis.  Met Evert Jan en de overige medewerkers was er een klik. De sfeer was goed en de sportieve prestaties waren  verpletterend.  En dan is er ineens rampspoed. Niet te bevatten. Een drama voor de hele familie.

Joke moet alleen verder. Ze is nuchter en staat haar mannetje. Het zal echter nooit meer worden wat het was …….  Een gedreven sportman en bescheiden duivenvriend heeft ons verlaten. Velen in verwarring en bedroefd achterlatend.