Focussen!

woensdag 04 september

Focussen
 
Terug van weggeweest, na ongeveer 6 weken radiostilte. Dat is het voordeel van een vrije jongen. Schoolvakantie en niets moeten. Gewoon focussen op de duiven. Daar gaat het om. De “Focus” is een uitlaatklep, een aardigheidje en een leuke bijzaak. Eenzijdig contact met de buitenwereld via de computer. Delen met velen, maar gewoon menselijk contact een op een vind ik toch leuker.
De “Focus” produceer ik gewoonlijk op woensdagavond. Ik moet dan werken tot 22.00 uur en na werktijd kruip ik ongestoord achter de computer om over het wel en wee op het duivenhok en alles daar omheen te verhalen. Lekker in volledige stilte, want Jose ligt dan al op bed.
 
Ups en downs
 
Het seizoen met de jonge duiven is er voor mij een met ups en downs. Er volledig onderdoor op de eerste vlucht. Dan op advies van Nanne Wolff er een geelkuurtje tegenaan gegooid (3 dagen uit een potje dat al enige jaren ongebruikt in de diepvries stond met ronidazole die ver over datum was) en enkele dagen een poedertje tegen orni (blanco potje, maar ik meen dat dr. Wolff iets mompelde van straf spul en lincospectin, maar dat weet ik niet eens zeker). De duiven knapten binnen enkele dagen op en maakten een prima uitslag (ik meen zes bij de eerste 20 in de regio en alles thuis). De derde vlucht was weer een fiasco. ’s Avonds miste ik nog 15 junioren. De week erna zag ik een jonge rode doffer met verschijnselen van difterie die ik meteen apart zette. Dr. Wolff was met vakantie en zonder medicatie korfde ik in. Resultaat: 1 en 2 in de regio met de eerste en derde getekende! ’t Was de ene week niets en de andere week alles. De vijfde vlucht was weer een fiasco. Alle ingezette junioren kwamen retour uit het noorden en de uitslag was echt beneden peil. Was de uitslag slecht, dan miste ik steevast duiven. Was de uitslag goed, dan was alles thuis.
 
A en B-ploeg
 
Vanaf St Quentin kon ik de ploeg splitsen. De beste jongen werden doorgezet, de mindere goden teruggezet op de natour. Iedere week konden er enkele duiven promoveren of degraderen, afhankelijk van het resultaat. De A-ploeg deed het goed.  Op St. Quentin miste de ’73 teletekst op ongeveer 10 seconden. Nu ging de eer naar mijn clubgenote Hillie Romein, met een duif van het hok van John. De ’73 is een kleinzoon van onze “Jurriaan”. De B-ploeg deed het op de natoer niet denderend, maar daar is het de B-ploeg voor! Van Meaux arriveerde de ‘780 als eerste. Gewoon op het schapje wint hij eerste in de kring en tweede in de regio. De ‘780 heb ik “Teun” genoemd, ter ere van plaatsgenoot en duivenvriend Teun Kruitbosch, die net in die week vrij onverwacht stierf (67 jaar). De ‘780 is een nazaat van zowel “Jurriaan” als onze “Oude Knoedel”.
Tussen Meaux en Mantes la Jolie zette ik de A- en B-ploeg volledig in op de natoervlucht Tongeren. Rust roest, immers?  Van de 30 ingezette duiven behaalden er 22 prijs en tegen 6400 duiven klasseerden er 4 zich bij de eerste 30. Een goede generale voor Mantes la Jolie. Afgelopen weekend zette ik er 14 op Mantes la Jolie en 18 stuurde ik er naar Chimay. Wederom een A- en B-ploeg. De Chimaygangers maakten 12 prijzen, maar de top 10 was geen haalbare kaart. Op zondag keerden de duiven van Mantes retour. Onze eerste duif, de 609, kwam uit het westen. Bij het melden op de site van Steeds Verder was het de eerstgemelde duif, maar later bleek Max Slinkman op iets grotere afstand de snelste te hebben. De ‘609 is weer een nazaat van onze “Oude Knoedel”. Ik doopte hem “Albert” toen hij op de vierde vlucht de regiozege opeiste. Onze tweede duif van Mantes was de “Vale 93”. Een ongepaard doffertje en nestbroer van “Rooie Rinus”. Deze twee doffers kweekte Albert uit een late zoon van onze “Oude Knoedel” met een rode Ludo Claessensduivin, die we afgelopen winter via een veilingsite kochten van Pierre Faes uit Baarn. “Rooie Rinus” heeft een 3e en 2e plaats in de club achter zijn naam staan (ook 2e in regio).
Onze derde duif van Mantes was “Bram”. Deze doffer zit sinds enkele dagen te broeden en hij deed het goed op alle vluchten met twee nachten mand. De “Teun 780” was onze vierde duif en eerstgetekende. Wijlen Jan van Brummen repte ooit over het geven van een nestpan aan een ongepaarde duif. De “Teun” lag de hele voorafgaande week te rusten in zijn pan, die hij met hand en tand verdedigde. Met 4 duiven voor in de uitslag was ik tevreden.
 
Puur natuur
 
Mensen die me op duivengebied volgen, weten dat ik een natuurmens ben. Alleen als ik helemaal vast loop, bezoek ik een dierenarts (Wolff) en volg zijn advies. Dit seizoen bezocht ik Wolff toen mijn duiven het noorden helemaal kwijt waren. Daarna deed ik het zonder medicatie. Wel gebruik ik vlierbessensap, citroensap, bietensap, wortelsap, rettich, bieslook, oregano e.d.  Zo veel mogelijk vers bereid en uit eigen tuin. Ook natuurlijke mineralen krijgen ze: biologische potgrond en klei en verder karnemelk en yoghurt en elke week op zondag en maandag “fles van Gust” (concentraat van knoflook, ui, dennenaalden, kandijsuiker en jodium). Tenslotte regelmatig de voordelige kruidendrank van Natural, biergist en een scharreleitje van eigen kippen. Wie “de Duif” leest, begrijpt dat ik op de golflengte zit van Andre Christiaens. Tricho is geen ziekte, maar een verstoring van de balans. Ook de wijze lessen van wijlen Arie v.d Hoek zijn me altijd bij gebleven. Vergeleken met Koopman, Bosua, Verkerk c.s. ben ik een onbeduidend prutsertje. Ik heb echter geen pretenties. Ik wil mijn duiven en mijn clubgenoten graag recht in de ogen kunnen kijken en voel me goed bij mijn doenwijze. Ik hoef niet op teletekst, ik hoef niet in de publiciteit en ik hoef niet te verkopen.
 
Kweekhok opschonen
 
Nu we in Nederland, maar ook in de omringende landen met de handen in het haar zitten vanwege enorme verliezen met de jonge duiven is het zaak extra streng te selecteren.  Zelf heb ik vijf criteria:
1. Welke duiven blijven gemakkelijk gezond zonder medicamenten in mijn milieu?
2. Welke duiven gaan niet bij de eerste de beste tegenslag verloren?
3. Welke duiven staan me aan in de hand en op het hok (levendig, vitaal, prettig in de omgang)?
4. Welke duiven winnen gemakkelijk prijs onder uiteenlopende omstandigheden?
5. Welke duiven zijn onderscheidend (winnen eerste prijzen, liefst in groot verband)?
 
Kwekers die na drie jaar kweken met diverse partners niet onderscheidend zijn, kunnen vertrekken!  Op ons kweekhok zijn dat dure naamduiven, maar ook bewezen asduiven in regioverband en eersteprijswinnaars. Met Albert heb ik afgesproken, dat we deze duiven ruimen. Waarom doormartelen met een “kweker” waarvan de meeste jongen niet vitaal genoeg zijn, verloren gaan, niet onderscheidend zijn op de prijsvluchten en ons eigenlijk niet aanstaan? “Moeilijke kwekers” noem ik het. Ik ben echter op zoek naar “makkelijk kwekers”!  Gelukkig zijn Albert en Freek het meestal aardig eens.
Na vijf jaren testen van duiven van derden en vijf jaar testen van duiven als kweker, kun je vergelijken. Gek genoeg staren we ons vaak blind op prestaties op andere hokken. We weten echter helemaal niet of de condities daar vergelijkbaar zijn met de condities die wij kunnen bieden.
Hoe is de liefhebber gesitueerd t.o.v. de vlieglijn en de concurrentie? Hoe vaak rijdt hij met zijn duiven? Welk systeem volgt hij? Kuurt en prutst hij veel?
In de volgende “Focus” ga ik hier graag op door.
Morgen gaan de duiven naar St. Quentin. Afhankelijk van de stand van de rui, conditie en motivatie zoek ik een ploegje bij elkaar. Volgende week hoop ik, als St Quentin redelijk verloopt, een ploegje te formeren voor de laatste vlucht van de SFC. Daarvoor moet ik waarschijnlijk inkorven in Gorssel. Wordt vervolgd.