Woensdag 26 september was de uitreiking van de prijzen van de Isendoorn
Competitie.  Een beetje gecompliceerd was dat wel. Leerlingen gaan op uitwisseling, gaan verhuizen of wisselen van school. Ook het opsporen van leerlingen in een klas is niet altijd eenvoudig, vanwege verschillende vakken en profielen.  Toch lukte het om 4 leerlingen hun prijs te overhandigen met applaus van de klasgenoten. Ook lukte het om deze leerlingen samen op de foto te krijgen met hun gewonnen prijs. “Het zijn allemaal meisjes”, merkte Albert scherpzinnig op, toen hij de foto’s zag. Dat klopt. Toen ik het idee voor de competitie lanceerde in het voorjaar, reageerden vooral de meiden enthousiast. Logisch dus, dat de prijsuitreiking overwegend een vrouwenaangelegenheid werd. Vrijwel dagelijks zijn er meisjes, die informeren naar de duiven. Jongens doen dat veel minder.

Susan Nijkamp is de winnares geworden van de Isendoorn Competitie. Ze verblijft voor een jaar in Texas, maar volgde via de site de verrichtingen van haar “Homer”.  Als ze volgend jaar terug is in Nederland wil ik haar een ingelijste foto van haar duif overhandigen. Dat doen we dan in ijssalon Talamini in Zutphen.
Hidde Schultze noemde zijn duif naar het radioprogramma dat hij vaak verzorgde in “de Noordkaap”.  Ik wil mijn duif  “High School Radio” noemen, zei hij. Alleen voorzag hij problemen, want zijn ouders hadden verhuisplannen.  Zijn prijs is inmiddels opgestuurd naar Oldemark.

Joyce Elshof wint de derde prijs. Aan haar duif kleeft een voorgeschiedenis.  Joyce stond vorig schooljaar bij meerdere docenten bekend als “recalcitrant”.  Daardoor belandde ze min of meer regelmatig buiten de klas. Als facilitair medewerker op “de Noordkaap” had ik daar mee te maken.  Joyce is een stoere meid, die succesvol is in een vechtsport. Als ze eruit gestuurd werd, moest ze zich vaak bij mij melden. Dikwijls was er geen afdelingsleider en dan probeer je zelf een originele invalshoek te vinden om de dialoog gaande te houden en haar te stimuleren om te werken aan haar gedrag in de klas.  Zo beloofde ik Joyce om een duif te zoeken die overeenkomsten had met haar en die dan “Joyce” te noemen, mits ze zou werken aan haar opstelling in de klas. Dat vonden we beiden een goed idee. Alleen lukte het aanvankelijk niet om een stoere en sterke duivin te vinden met overeenkomsten in gedrag.  De ’26 werd het uiteindelijk. Joyce was echt trots op haar duifje en informeerde er telkens naar.  Vriendin Victoria was dat opgevallen en zei vroeg of ik ook een duif “Victoria” wilde noemen. Dat deed ik en Joyce en Victoria brachten me geluk, want beide duifjes presteerden prima! “Joyce” won 8 prijzen en “Victoria” werd 3e duifkampioen natour.

Dirkje Nap wint met het nestbroertje van “Joyce” de vierde prijs. Haar “Domino” won 7 keer prijs en was twee keer de eerste duif op het hok.  Sophie Vonk, die meerdere tussenuren had en daardoor mist op de foto, won met “Charly” de vijfde prijs.  Eigenlijk ging ze voor “Charles”, maar dat was geen goede naam voor een duivin! “Charly” was de beste testduif van 2012 en werd gekweekt door Henk Berentsen uit Warnsveld.

De eerste taartwinnares met een eerste prijs werd Zoe Bouwmeester met haar “Ducky Duck”.  Evita Verhey won met haar “Pip” zelfs twee taarten.  De grote taart voor de kringzege op Grimbergen werd opgesneden voor vriendinnen en klasgenoten. De kleine taart die ze won met de clubzege op de laatste natourvlucht Peronne, was voor de familie thuis.  “Pip” was met twee overwinningen een succesvolle “testduif”, die gekweekt werd door GOU-voorzitter Bram Scherpenzeel uit Twello. Ook Susan Nijkamp won met “Homer” een grote taart vanaf Quievrain. Dat wordt volgend jaar afgehandeld!

“Homer”, “Ducky Duck”, “Beyonce”, “Joyce”, “Domino” (allen gekweekt door Albert!),  “Pip” en “Charly” verhuizen naar ons gezamenlijk kweekhok in Twello. Albert zwaait hier de scepter.  In 2013 krijgen we dus kleine “Homertjes”, “Ducky Duckjes” etc.
De overige duiven van 2012 krijgen veelal een nieuw baasje.  Dennis Koers, een enthousiaste herstarter met postduiven, heeft inmiddels elf van onze duiven in de Isendoorn Competitie op zijn hok!  Diverse andere liefhebbers hebben zich gemeld en de verwachting is, dat ons hok in Gietelo in oktober helemaal leeg komt!   Dat is beter voor mijn allergie, want de duiven beginnen stevig te ruien en dat geeft veel stof!  Voor de meerderheid van de lichting 2012 volgt er dus een toekomst als vlieg- of kweekduif op een ander hok.

Volgend jaar beginnen we weer met een schone lei.  Ik wil alle kwekers van duiven nogmaals bedanken voor het in mij gestelde vertrouwen en voor de prettige samenwerking.  Alle leerlingen die een duif een naam gaven wil ik eveneens bedanken voor hun spontaniteit, het meeleven met de duiven en voor de gezelligheid die dat opleverde.  Tenslotte dank ik Henk Berentsen voor de spontaan beschikbaar gestelde taart, Bas van Talamini Zutphen voor de geschonken ijsbonnen, Paolo voor het maken van foto’s en Albert voor zijn enthousiaste “sitewerk”.  In het Isendoorn kwartaalnieuws (half december) lees je er meer over!

Met supersnelle Morlincourt eindigt seizoen 2012

Dertig duiven korfden we in te Gorssel voor de allerlaatste stuiptrekking van het seizoen, die alleen nog telde voor de SuperFondClub GOU.

Het was prachtig vliegweer en daar profiteerden de duiven optimaal van.
Om 09.00 uur klonk het startsein voor ruim 360 kilometers met kalme westenwind.
Om 13.13.57 uur arriveerde de eerste duif, die volgens Jose helemaal verkeerd kwam en tegen de wind in, ineens op de klep landde. Het bleek “Marlous”.  Op een jong van veertien dagen overtrof hij zichzelf.Achttien seconden later volgde “Noel”, opnieuw uit het noordoosten. Daarna volgde radiostilte. Vervolgens arriveerden “Ducky Duck” en “Beyonce”, de nestzusjes van de tweede ronde en volle zussen van “Homer”.”Homer” zelf hadden we niet meegegeven, na het verspelen van “High School Radio” vorige week. Kwestie van geen risico willen lopen. Als vijfde duif volgde “Ozzy”. Vervolgens vielen de duiven als zand in luttele minuten. De meesten arriveerden in prachtige glijvlucht uit … het noordoosten. Wat ze daar te zoeken hadden zal altijd een raadsel blijven en dat is ook het mysterie van de sport, maar eigenlijk weet je dan al, dat ze niet vroeg (lees: te laat) zitten.

Een goed uur na de eerste duif waren er 28 van de 30 thuis en toen we om 15.30 uur thuis kwamen van het uitlezen van de module in Gorssel, waren ze allemaal thuis. Toch waren er gemengde gevoelens, want bij sommige liefhebbers waren de duiven werkelijk ongelooflijk hard gekomen.  Vervolgens maakte ik me op om naar Twello te gaan. “Steeds Verder” had de prijsuitreiking van het voorbije seizoen in combinatie met een bbq.
Ik kon het echter niet laten om de baadbad te vullen met lauw water en de duiven los te laten. Toen ik de auto een kwartier later startte om naar Twello te rijden, lagen vrijwel alle duiven gestrekt en met opgezette veren in het zonnetje op te drogen van een verkwikkend bad.
Alles vlot thuis, geen goeie uitslag, maar wel een goed gevoel als je duiven op zaterdagmiddag zo lekker ontspannen na een krachtsinspanning. ’t Is mooi geweest, denk je dan en vervolgens geniet je van een genoeglijk samenzijn in de club waar diverse mensen onder de bezielende leiding van clubvoorzitter Jan Groot Koerkamp de eer krijgen die ze na een intensief vliegseizoen verdienen.

Ik wist toen al, dat het voor ons geen mooie uitslag zou worden. Daarvoor was het spel van Hans en Evert Jan Eijerkamp te verpletterend. De Eijerkampen klokken hun eerste duif om 13.08 uur en binnen een kwartier hebben ze er 48 van de 81 thuis!  Moet er nog zand zijn? 
Dergelijke uitslagen houden je als liefhebber nederig en ze maken je duidelijk, dat je nooit streng genoeg kunt selecteren. Het was over de gehele linie een razendsnelle vlucht met voor ons eigenlijk maar twee duiven goed op tijd en slechts vijf duiven prijs.
In de SFC gaat de zege naar Wulf van Laar uit Elst, met Hans en Evert Jan Eijerkamp op plek drie. Het concours staat precies een kwartier open met alle 48 genoemde duiven van Eijerkamp prijs, wat in mijn ogen een geweldige prestatie is.

Zelf scoren we met 5 duiven prijs een “magere” uitslag:

1. “Marlous”       896,7
2. “Noel”          853,3
3. “Ducky Duck”    375,0
4. “Beyonce”       119,6
5. “Ozzy”           81,5

Klik op het overzicht voor de leesbare versie!

Daarmee is de eindstand bekend. Binnenkort volgt de prijsuitreiking. Dat wordt nog een crime.  Enkele dagen geleden kregen we een mailtje van de naamgeefster van “Homer”.  Susan zit daar voor een jaartje in Texas in het kader van een uitwisseling.  Ze was blij verrast om te zien dat “haar duif” zo goed gepresteerd had. Ook Hidde, die “High School Radio” van haar naam voorzag, zit niet meer op onze school nu hij met zijn ouders verhuisd is naar Steenwijk.  Ik weet trouwens niet, of Hidde ons volgt. Bij deze roep ik hem op een levensteken te geven. Dat kan via het gastenboek van de site, maar ook via “freekwagenaar@planet.nl“.  Hidde verzorgde vorig schooljaar in de eerste pauze wekelijks een radioprogramma in de Noordkaap onder de naam “High School Radio”.  Susan en Hidde zullen we dus als nummer 1 en 2 missen bij de prijsuitreiking.
Ben benieuwd of de overige prijswinnaars ook uitgevlogen zijn??? 
Binnenkort volgt er nader bericht!

De resultaten van het jonge duivenseizoen 2012 zijn bekend.
 
Binnen “Steeds Verder” zijn we 1e aangewezen kampioen en keizerkampioen geworden. Ook is onze “Homer” met grote voorsprong 1e duifkampioen geworden. Het was vanaf het begin een spannende strijd. Jan de Ruiter uit Teuge is een landelijk bekende speler en groot kenner en Martin & Joke Geven uit Bussloo zijn ware tovenaars in het spel met de jonge duiven. Op alle grote (inter)nationale podia stonden zij reeds. Tenslotte is Hillie Romein een niet te onderschatten tegenstander met hoksoigneur Cor Buis aan het roer en zoon John als rechterhand. Het voordeel van enkele zeer sterke spelers binnen een club, is dat door de onderlinge concurrentie de club in kring- en regioverband vaak toonaangevend wordt. In Brummen zien we dat ook. Eijerkamp is een professionele, grote en sterke speler. Wie hen partij wil bieden, moet superduiven hebben. Clubgenoten als Jan Rademakers en Alwin Petrie slagen er desondanks regelmatig in om Eijerkamp voor te zitten! Door de investeringen in steeds betere duiven, de topverzorgers en de medische begeleiding, hebben Hans en Evert Jan Eijerkamp de kring Zutphen beresterk gemaakt. Zij zetten de toon en wie hen wil verslaan moet op alle fronten top zijn.

Zelf zie ik het als een uitdaging om de strijd aan te gaan. Binnen de club zijn de verhoudingen gelukkig gezond. Als de duiven moeten arriveren is het ieder voor zich en gaat het op het scherpst van de snede. Als de kruitdampen zijn opgetrokken worden de winnaars gefeliciteerd en zijn concurrenten weer collega’s en duivenvrienden.
Voor beginnende duivenliefhebbers is het niet gemakkelijk om de aansluiting te vinden. Het overhouden van jonge duiven is soms al een crime, laat staan het prijsvliegen. Daarom bied ik, na overleg met de oorspronkelijke fokker, een deel van mijn jaargang aan beginnende en jeugdige liefhebbers aan. Gewoon gratis. Aan enkele clubgenoten heb ik al duifjes toegezegd. Ik ben er heel duidelijk in. Duiven waaraan ik heel veel plezier heb beleefd, gun ik een plekje op ons gezamenlijk kweekhok. Nietsnutten en matig gebouwde duiven worden geruimd en wat redelijk gepresteerd heeft en goed gebouwd is, gun ik een tweede leven elders. Na 15 september maak ik schoon schip. Dat is beter voor mijn gezondheid. Wie dus belangstelling heeft, moet zich melden!

Voor de natourvlucht Peronne van gisteren, had ik 30 jonge duiven geselecteerd. Donderdagavond werden ze ingekorfd en de weersvooruitzichten waren schitterend.
Het leek me leuk om het seizoen binnen de club af te sluiten met een mooie uitslag. De duiven zaten nog goed in de veren, waren levendig en trainden behoorlijk.
Vanwege mist en inversie gingen ze om 9.30 uur van start voor ruim 336 kilometers. Samen met Jose en Rinie Vos stonden we rond 13.15 uur op de uitkijk. Om 13.28 uur zag Jose als eerste uit het zuidoosten een duif naderen. Een donkerkraswitpen. Waarschijnlijk onrustig geworden door rondcirkelende buizerds onderbrak ie de landing om nog een extra ronde te maken. Ik meende “Victoria” te herkennen, die het op de natour prima doet. Het bleek echter “Pip” te zijn. Om 13.29 uur werd ie geconstateerd. Vervolgens gingen er vijf minuten voorbij. Toen arriveerden er uit verschillende richtingen vrijwel gelijktijdig vijf duiven, die in een kort tijdsbestek geconstateerd werden. Daaronder broer en zus “Joyce” en “Domino”, die heel regelmatig presteren en zich daarmee verzekeren van een plekje op ons kweekhok. Ook “Victoria”, vorige week nog getekend, zat erbij en de nestbroers “Willem” en “Sammie”.

Van de 30 ingezette duiven spelen er 19 prijs.

1. Pip           986,5
2. Victoria      927,9
3. Joyce         923,4
4. Sammie        918,9
5. Willem        914,4
6. Domino        909,9
7. Beyonce       837,8
8. CupCake       788,3
9. Hickstead     680,2
10. Tommie       653,2
11. Ducky Duck   531,5
12. Aaltje       527,0
13. Charly       373,9
14. Homer        360,4
15. Tweety       306,3
16. Coco         202,7
17. Billie       193,7
18. Hendrikus    189,2
19. Giyo         184,7

“Pip” wint in de club de 1e prijs en dat levert de naamgever dus een taart op. Het is de tweede keer, dat “Pip” de zege boekt. De vorige keer was het tevens de 1e prijs in de kring. Nu is dat de 4e prijs in de kring. “Victoria”, “Joyce”, “Sammie”, “Willem” en “Domino” klasseren zich binnen “Steeds Verder” binnen de top 10, dus onze doelstelling om te eindigen met een mooie uitslag is ruimschoots gerealiseerd. Wel is er een schaduwzijde aan de vreugde. “High School Radio” (tweede getekende en tweede in het algemeen klassement) keerde niet terug. Ook “Twitter”, die prima presteerde, is spoorloos.

Klik op het onderstaande overzicht voor de originele grootte!!

Komende week wil ik, als de weersvooruitzichten niet abominabel slecht worden, inkorven in Gorssel. De SuperFondClub Gelders Overijsselse Unie organiseert dan haar laatste vlucht vanaf Morlincourt. Zeker is, dat “Homer” niet meer mee gaat. Welke duiven meegaan, bepaal ik op de inkorvingsdag en dat is komende donderdag. Tot de volgende aflevering!

Quievrain wordt een meevaller en Mantes la Jolie valt niet tegen

Prachtig vliegweer op zaterdag 1 september. Om 8.30 uur ging Mantes la Jolie (472 km)  van start en om 9.30 uur klapten de deuren open in Quievrain (260 km).
Na het installeren van de antennes en het schoonmaken van de hokken, zocht ik afleiding in tuinwerkzaamheden. Het knippen van de ligusterheg is zo’n klus waarbij je lekker kunt wegdromen en ontspannen als remedie tegen de zenuwen.  Rond 12.15 uur draaide de auto van “muskusrattenvanger” en duivenvriend Rinie Vos de oprit op.  De oprit lag bezaaid met vers gesnoeide liguster, maar ik besloot om dit op te ruimen na de aankomst van Quievrain. Ik had uitgerekend, dat de duiven bij een snelheid van ongeveer 80 km per uur van Quievrain rond 12.45 uur zouden arriveren.  Zo rond 12.30 uur liepen we naar het bordes achter de schuur om beter uitzicht te hebben.  We genoten van een prachtige blauwe lucht met vrijwel onbeweeglijke witte wolken. Ideaal vliegweer en een voor mens en dier aangename temperatuur van rond 20 graden.
We hadden 18 duiven ingezet voor deze vlucht, met “High School Radio” en “Victoria” als vaandeldragers.  Om 12.44 uur viel uit het niets “Charly” uit de lucht.  Dat verbaasde me, want ze had net ’s middags voor de inkorving haar tweede eitje gelegd. Vlot wipte ze op de spoetnik en snel zocht ze haar nestje op. Nog geen minuut later arriveerde de tweede: “Tommy”.  Dat was een nog grotere verrassing. Hij zat een week eerder nog bij Matthijs in Veenendaal en kwam pas vorige week zaterdag retour.
Ik had wel gezien, dat hij vrijdagmiddag het territorium van “Vladimir” had ingepikt en driftig koerde om “Saartje” bij zich te roepen. Hij was sinds enkele uren smoorverliefd en dat voor het eerst in zijn leven. Toen ik hem uit zijn donkere liefdesnestje oppakte, voelde hij opgezwollen aan. Zijn borstvlees was prachtig rose en zijn pootjes waren warm. “Die komt morgen als eerste” riep ik tegen Jose toen ik hem in de mand zette. Het leek me echter niet verstandig hem getekend te zetten, want voor hetzelfde geld zou hij terug kunnen gaan naar Veenendaal …..”Victoria”, die tien dagen zat te broeden, arriveerde om 12.45 uur en tien minuten later waren er 12 geconstateerd en weer twintig minuten later waren ze allemaal thuis.  Dat is prettig, want als je zit te wachten op de duiven van Mantes la Jolie is het heel vervelend als er een laatkomer van een eerdere vlucht voor verwarring en teleurstelling zorgt.

Achteraf viel het resultaat van Quievrain 100% mee.  Van de 18 ingezette duiven 12 prijzen en beginnend in de club met 2,3,6 (aangewezen duif!), enz.  De overwinning in club en kring gaat naar de geweldige “72” van Jan de Ruiter uit Teuge.

1. Charly             988,0
2. Tommie             976,0
3. Victoria           934,1
4. Beyonce            856,3
5. Odie               841,3
6. High School Radio  820,4
7. Joyce              670,7
8. Aaltje             544,9
9. Bruno              506,0
10. Sammie            497,0
11. Noel              449,1
12. Coco              377,2

Na een bemoedigend begin, liepen we rond 14.15  uur de tuin in om de komst van de Mantes la Jolie-gangers af te wachten.  We hoefden niet lang te wachten, want om 14.24 uur arriveerde uit het niets “Domino”.  Een vrijgezel, net als “Homer”.   Onze gedachten gingen vooral naar onze topfavoriet.  Binnen de vereniging en in de kring Apeldoorn was hij al bijna niet meer in te halen voor het duifkampioenschap, maar voor de regio (24 clubs)  en voor de afdeling GOU (bijna 100 verenigingen) moest hij wel opnieuw scoren om zijn hoge positie te handhaven. Precies om 14.30 uur arriveerde andermaal uit het niets een duif.  Toen hij een ererondje leek te maken, zag ik in een reflex dat het “Homer” was.  Snel liep ik naar het hok, want “Homer” is geen vlotte binnenloper.  Bij afwezigheid van andere duiven wipte hij nu gelukkig vlot op de klep, waar een als muziek in de oren klinkend piepje zijn registratie bevestigde. Jose viel me om de nek en ik balde de vuist naar Rinie. 
Voor ons is “Homer” wat “Messi” is voor Barcelona. Elke keer als hij arriveert ben je opgelucht en blij!  Als we de twee duiven melden op de site van “Steeds Verder” zien we dat Martin & Joke Geven met aankomstenom 14.17 en 14.20 uur een dubbele zege gaan boeken in de club. We gunnen onze duivenvrienden de zege en vieren ons eigen feestje!

Mantes la Jolie 2012 zal voor ons de boeken ingaan als een geslaagde vlucht. Geen superuitslag, maar met de plaatsen 3, 6 (“Homer” natuurlijk als eerstgetekende) en 10 in de club, kunnen we goed leven.  Ook in de kring wederom een top 10 notering voor “Homer” en daarmee blijft hij in de race voor het duifkampioenschap in club, kring, regio en afdeling. 
Over enkele dagen zullen alle eindstanden bekend zijn, verwacht ik. Binnen club en kring is hij met afstand de beste, maar in regio- en afdelingsverband is de concurrentie zwaarder en is het afwachten hoe ver hij komt.  Van de 20 ingezette duiven, spelen er in de kring 10 prijs:

1. Domino            954,0
2. Homer             919,5
3. Pip                  850,6
4. Tweety           804,6
5. Zeno               701,1
6. Ozzy                540,2
7. CupCake          310,3
8. Giyo                206,9
9. Happy Bird       160,9
10.Hendrikus         46,0

Klik op het plaatje voor de originele weergave

Volgende week spelen we de natourvlucht (oud en jong samen) Peronne, een week later de allerlaatste krachtmeting t.w. Morlincourt voor de SuperFondclubGOU.  Welke duiven eindigen in de top 5 van het algemeen klassement?  “Homer” en “High School Radio” hebben als enigen nog niet gemist en lijken zeker van een hoge klassering. “High School Radio” zit volgende week een dag of tien te broeden en dat is een ideale neststand voor een duivin!  Ook “Saartje” , “Ducky Duck” en “Charly” hebben komende week een vergelijkbare neststand en op papier goede kansen voor een mooie klassering. Tot volgende week!

P.S.  Lang niet iedereen is van deze competitie op de hoogte. Stuur leerlingen die je kent een mailtje, of vertel het ze.  Voor compagnon Albert, die deze site beheert, is het leuk als iemand een berichtje achterlaat in het gastenboek. Stel je vragen of vertel wat je ervan vindt en de leerlingen die een taart gewonnen hebben moeten even laten weten welke taart ze het lekkerst vinden.  Doen!

D-day nadert!

Het is vrijdag 31 augustus. Gisterenavond heb ik 20 duiven ingekorfd te Twello voor de laatste jonge duivenvlucht Mantes la Jolie. Dik 450 kilometers! De afgelopen week hield ik de weerstations in Frankrijk, Belgie en Nederland in de gaten. Er wordt redelijk vliegweer voorspeld. Gematigde temperatuur en weinig wind die overwegend noordwest lijkt te worden. Bij het voeren hou je daar rekening mee. Zowel de samenstelling als de hoeveelheid is van belang. Extra mais, pinda’s, kaas/ schapenvetkorrel e.d. De mogelijkheden om de duiven twee keer per dag te trainen worden beperkter. Enerzijds worden de dagen korter en anderzijds moet je om 7.30 uur naar school.
Echt enthousiast trainen wilden ze niet. Ik gaf ze gewoon ’s ochtends de vrijheid en Jose, die de afgelopen week nog vakantie had, sloot de schuiven van de spoetniks rond het middaguur. De duiven scharrelen dan wat in de tuin. Pikken aan oregano en bieslook en vliegen regelmatig op, als er roofvogels in de buurt zijn. Vooral sperwers zorgen voor “reuring”. Regelmatig wordt er een mus of ander vogeltje geslagen, de duiven lijken vooralsnog buiten schot te blijven. Met dank aan de roofvogels trainen de duiven toch! Vooral voor de duivinnen is dat goed. “Wiesje” bijvoorbeeld broedt zo fanatiek, dat ze nauwelijks van haar nestje te slaan is. ’s Ochtends als ik de hokken schoon maak, jaag ik alle duiven naar buiten. Broedende duivinnen worden van het nest gepakt en naar buiten gegooid. Vaak sta ik dan een tijdje met de vlag te zwaaien, om ze te verplichten te trainen. “Wiesje” laat zich na twee verplichte rondjes met ware doodsverachting uit de lucht vallen en glipt dan in een vloeiende beweging door de op een kier staande deur om vervolgens naar haar nestje te rennen. Een echt moedertje. Ook “Hickstead” en “Twitter”, die op een klein jonkie zitten, hebben maar een doel voor ogen: naar het nest. De afgelopen week kwam ook “Ducky Duck” op eieren. Aanvankelijk had ze een relatie met “Snoepie”. Toen die coli kreeg en in de ziekenboeg belandde, begon ze te scharrelen met “Tweety”. Toevallig zijn dat Belgen van Natural en “schimmels”. Toen “Snoepie” vorige week ontslagen werd uit de ziekenboeg, zag hij met lede ogen, dat “Tweety” zijn liefje had ingepikt. Vanaf dat moment ontstond een interessante situatie. “Ducky Duck” maakte haar twee lovers om beurten het hof. Twee vaders voor haar toekomstige kinderen leek haar een mooi vooruitzicht. De onderlinge jalouzie tussen “Snoepie” en “Tweety” is enorm, vooral nu de eitjes gelegd zijn in het territorium van “Tweety”. Als “Tweety” even weg is, zit “Snoepie” samen met “Ducky Duck” op het nest. Een koddig gezicht. Gisterenavond heb ik “Tweety” ingekorfd voor Mantes la Jolie. “Snoepie” bloeit nu helemaal op natuurlijk. Vanavond worden alle nog op het hok zijnde duiven ingekorfd voor Pommerouel of Quievrain. Het zijn twee stations die dicht bij elkaar liggen. Zaterdagmorgen vermeldt teletekstpagina 861 (SBS 6) de ware losplaats en natuurlijk het tijdstip van lossen. We zien wel. Door de twee verschillende inkorfmomenten verandert de pikorde op de hokken. Sommige duiven fleuren helemaal op, als op donderdag een plaaggeest of rivaal is ingekorfd. Daar probeert het baasje rekening mee te houden en van te profiteren. Gisteren zijn dus 20 duiven ingekorfd voor ruim 450 kilometers. Vanavond gaan de overige 18 voor een concours van ongeveer 250 kilometers op weg. Het hok is dan helemaal leeg. De baas zorgt dan voor de kleine jonkies. Ik maak een holletje in de composthoop. Hierin zit 90% paardenmest die flink broeit. Het holletje bekleed ik met haverstro en op die manier blijven de kleine jonkies op temperatuur. Geen gedoe met broedmachines, gewoon simpel. Vlak voor thuiskomst van de duiven leg ik warme eitjes en kleine jonkies op hun plek in het hok en als dan de ouders gemotiveerd thuiskomen, voeren ze hun kroost meteen en hebben we voor volgende week weer nieuwe neststanden om de duiven gemotiveerd te houden.

Morgen is het D-day. Wie wordt onaangewezen, aangewezen en duifkampioen van club, kring en regio? Als “Homer” morgen echt vroeg als eerste arriveert op mijn hok, ben ik kanshebber voor alle titels. Er zijn echter nogal wat kapers op de kust. In mijn eigen club zijn Jan de Ruiter uit Teuge en Martin & Joke Geven uit Bussloo echte specialisten met jonge duiven. We ontlopen elkaar in de punten heel weinig. In de kring Apeldoorn heb ik o.a. te maken met Hein van de Haar uit Vaassen en Bertus v.d. Esschert uit Welsum, die hun duiven uitstekend aan de gang hebben. In regio 2 heb ik o.a. rekening te houden met Johnny Paliama uit Deventer. Hij heeft een duif die in het algemeen klassement “Homer” voorbij ging voor het duifkampioenschap. Ook met liefhebbers uit Zwolle valt niet te spotten en dan zijn er natuurlijk de grote kanonnen uit de kring Zutphen. Te denken valt aan Marcel Sangers/ Paul Ung als professionals, die op vluchten van dit kaliber vaak een klasse apart zijn. Ontzag heb ik voor nog zo’n landelijke topper als Alwin Petrie uit Cortenoever. Deze tovenaar in het jonge duivenspel is ook kanshebber, net als voormalig kroegbaas Jan Rademakers uit Brummen, die met hulp van ex-Eijerkampsoigneur Piet Schrijvers dit jaar weer geweldig presteert met de jonge duiven. Appie Jurriens uit de Hoven mag in het rijtje kanshebbers beslist niet ontbreken. Strijd moet er zijn en spanning. Dat maakt de duivensport tot de mooiste sport die er bestaat, zei wijlen bakker Jan Littink uit Wilp altijd. Het ziet ernaar uit dat we morgen echt “duivenweer” krijgen. Weinig wind, maar wel wind opzij of van voren en gematigde temperaturen met af en toe zon. Een ideaal weertype voor de beslissende laatste jonge duivenvlucht.

Welke duiven staan “getekend”? Ik dacht aanvankelijk aan “Twitter” en “Hickstead”. Duivinnen met een jong van een dag of zes zijn bijna altijd super gemotiveerd. “Twitter” is wel regelmatig, heeft nog niet gemist, maar is geen duif voor een kopprijs. Voor “Hickstead” geldt eigenlijk hetzelfde. “Wiesje” is zo gek als een deur, maar of ze het kan heeft ze nog niet laten zien. Op weg naar de inkorving denk ik toch aan “Homer”. De enige ster binnen mijn vliegploeg. Een echte “klasbak” die met een 20e, 6e, 2e en 1e plaats in de kring zijn sterrenstatus verdiend heeft. “Homer” zit echter in een dalende lijn qua prestaties.
De rui verloopt bij hem aan beide vleugels niet gelijk en hij gooide twee slagpennen tegelijk aan zijn rechtervleugel. Dan ga je twijfelen, want zoiets is een handicap. “Homer” is gewoon vrijgezel. Hij heeft geen aanwijsbare dingen om voor te vliegen, al wil hij graag baas spelen in de spoetnik van zijn afdeling. “Homer” is echter mijn oogappel, die me al veel plezier verschafte. Daarom verdient hij het als vaandeldrager te fungeren, naast “Twitter”. De rol van “Homer” is dus cruciaal zaterdag. Komt hij gewoon vroeg, dan gooi ik afhankelijk van wat de concurrentie doet, hoge ogen voor het aangewezen kampioenschap en … het duifkampioenschap. Ik ben echter realistisch genoeg om te beseffen, dat dan echt alles mee moet zitten en reken nergens op. Dan valt het nooit tegen.

Voor de korte vlucht die vanavond ingekorfd wordt, geef ik mijn vertrouwen aan “Victoria”. Ze zit strak al tien dagen te broeden met partner “Giyo”. Eigenlijk had ik haar voor Mantes la Jolie bestemd, maar ik zag haar over het hoofd. Geen nood. Als ze het goed doet morgen, is ze fris voor Peronne volgende week. “High School Radio” doet het uitstekend. Dit duivinnetje produceerde woensdag een “windeitje” en dan is het niet verstandig haar op een zware vlucht te zetten. Haar partner “Happy Bird” ging gisterenavond wel en nu is het even afwachten of ze in haar eentje blijft broeden op de kunsteitjes die ik haar gegeven heb bij afwezigheid van de doffer. Ook “Ducky Duck” kwam de afgelopen week op eitjes. Daarom spaarde ik haar en hetzelfde geldt voor “Charly”. De doffers “Tommie” en “Sammie” reden een scheve schaats op Peronne. Ze mogen vandaag hun zelfvertrouwen opvijzelen nu veel duiven op reis zijn, maar morgen moeten ze gewoon weer aan de bak! Er moet gewerkt worden. Ik reken morgen nergens op, maar hoop op twee mooie vluchten.

De spanning stijgt en we gokken op goed vliegweer.

De weersvoorspelling voor het zesde vluchtweekend laat ernstig te wensen over. Na een bloedheet weekend volgt nu een regenachtig weekend. Met de gezondheid van de duiven gaat het wat beter. Geen nieuwe coligevallen en de ziekenboeg is weer leeg! We vliegen Grimbergen, een luchthaven in Belgie op een afstand voor mij van 182 km en 732 meter. De vlucht behoort tot de categorie “natour” en oude en jonge duiven vliegen samen in concours. Ik beschouw het als een mogelijkheid om de duiven in conditie te houden voor de allerlaatste jonge duivenvlucht Mantes la Jolie van volgende week. Op dit moment doen we nog goed mee in de strijd om het kampioenschap van de kring Apeldoorn en van regio 2 van de GOU. Dit is een samenspel van 24 verenigingen uit de kringen Zutphen, Deventer, Apeldoorn en Zwolle. Mijn vereniging “Steeds Verder” uit Twello maakt deel uit van kring Apeldoorn.Leuk is dat de clubgenoten Jan de Ruiter uit Teuge en Martin & Joke Geven uit Bussloo tot de belangrijkste concurrenten behoren. In de strijd om het onaangewezen kampioenschap sta ik op de derde plaats, in het duifkampioenschap staat onze “Homer” op plek twee, achter een duif van Johnny Paliama uit Deventer en in het aangewezen kampioenschap gaan we aan de leiding. Bij het aangewezen kampioenschap gaat het om de punten van een van je bovenste twee “aangewezen” duiven.

Op vrijdagavond korf ik 36 duiven in. Alleen “Sammie” laat ik thuis. Hem heb in vorige week zondag opgehaald bij een liefhebber in Hengelo Gld. “Sammie” strandde op Peronne en kwam terecht bij een bijzonder attente meneer Engels in de omgeving van het Brabantse Deurne. Dankzij deze duivenvriend nam een vrachtwagenchauffeur en duivenhouder uit Hengelo de duif mee naar Hengelo. Samen met moeder haalde ik hem daar op.
Ook “Tommy” strandde op de vlucht Peronne. Een vijftienjarige postduivenhouder uit Veenendaal verzorgde hem. Deze Matthijs Gezel liet hem op mijn verzoek los, maar hij belde vrijdag. “Tommy” was vol goede moed vertrokken, maar keerde in eerste instantie terug bij Matthijs, waar hij in de dakgoot bleef zitten. Dat was vrijdag. Tot mijn verbazing keerde hij zaterdagochtend in alle vroegte op eigen kracht retour naar zijn hok in Gietelo! Van Peronne is dus alles thuis. Van “Puck” en “Flycano”, die weg bleven van Morlincourt, heb ik niets meer vernomen. Vooral het achterblijven van “Puck” is een aderlating. In haar zag ik een toekomstige partner voor “Homer”! Als ze opgegeven wordt, haal ik haar dezelfde dag nog op en elke dag kijk ik naar haar uit. Sinds gisteren heb ik dus weer 38 duiven.

Grimbergen ging zaterdagochtend tot mijn grote opluchting al om 08.00 uur los. Mijn gok om ze ondanks de slechte weersvoorspelling in te korven, pakte goed uit. Vrolijk fluitend maakte ik de hokken schoon, installeerde de antennes onder de kleppen en sloot de module aan. Er zat zuidwestenwind achter en dan kun je verrast worden. Ik rekende op snelheden van dik honderd kilometer per uur en hield rekening met een aankomsttijd rond 09.45 uur. Jose haalde moeder op voor de zekerheid en ik belde vriend Rinie Vos. Rinie is een oude buurjongen. We kennen elkaar al bijna een halve eeuw. Met hem ging ik vroeger ieder jaar kievitseieren zoeken in het voorjaar en we deelden toen al de passie voor postduiven. Rinie houdt zelf zijn hele leven al duiven, maar is niet aangesloten bij een club. Voor hem is het liefhebberij en voor de spanning van de vluchten komt hij bij vlagen bij mij kijken. Rond half tien stonden we op uit onze stoelen en begonnen gericht te turen in de lucht. Om 9.44 uur dwarrelde er ineens een duif op het hok. Waar ie vandaan kwam had niemand gezien. Tien tellen later weer een duif uit het niets. Om 09.44.28 uur stond de eerste geregistreerd. Twaalf minuten later hadden we er 19 binnen. Toen werd het rustiger en druppelden ze na. Veel duiven uit “de verkeerde hoek”. De meeste laatkomers vliegen te ver door in noordelijke richting en komen tegen de wind in terug.

Bij het melden op de site van “Steeds Verder” bleek de vroegste duif te zitten bij onze sympathieke clubgenoot Henk Blankestijn, die woont op “De Kar” onder de rook van Apeldoorn. Henk klokte om 09.40 uur. Ook Jan de Ruiter uit Teuge gaf ons wederom een lesje op 09.42 uur. Jan speelt een uitgekiend spel met zijn beste oude weduwnaars, maar heeft ook zijn jonge duiven uitstekend aan de gang. Achteraf zou blijken, dat hij zes duiven binnen een minuut klokt! We mogen echter terugkijken op een geslaagde vlucht. Van de 36 ingekorfde jonge duiven winnen er 19 hun prijs. ’s Avonds ontbreekt “Bruno”, maar zondagochtend meldt hij zich.
We kunnen rustig toewerken naar de laatste reguliere jonge duivenvlucht Mantes la Jolie. Waarschijnlijk zoek ik donderdagavond de 10 beste kanshebbers uit voor de beslissende, zware vlucht vanaf Mantes la Jolie en gaan de overige 28 stuks op vrijdagavond naar de natourvlucht Quievrain. Voor de Isendoorn Competitie is de strijd nog niet beslist! Een week later gaan ze zo mogelijk allemaal naar Peronne. Deze vlucht telt nog voor de “Fondclub IJsselstreek”
Nog een week later de vrije vlucht Morlincourt, die telt voor de “SuperFondclub GOU”. Dus nog drie weekeinden en vier concoursen te gaan. Ik hoop dat ik nog een vierde taart kan uitreiken. Op alle fronten is de strijd nog open. Of we nog vuurwerk mogen verwachten van onze “Homer” durf ik niet te voorspellen. Afgelopen week zag ik, dat hij twee slagpennen tegelijk gegooid had. Een teken van gezondheid, maar …. ook een handicap.
“High School Radio” staat op punt van leggen. Ook “Ducky Duck” en “Saartje” zitten tegen de leg aan. Ik ben heel benieuwd wie de komende drie weken naar voren komen. “Willem” behoorde tot mijn favorieten, maar bakte er vier weken op rij helemaal niets van. De laatste twee vluchten pakt hij prijs en lijkt hij in vorm te komen. Datzelfde geldt voor “Saartje”. Duiven krijgen soms ineens de geest. Worden verliefd of jaloers en komen dan tot verrassende uitslagen! We wachten het in spanning af ……

Natuurlijk ben je benieuwd naar de uitslag van Grimbergen. Albert plaatst de scores keurig in de zesde kolom en meteen zie je de totaalscore. Geen eerste prijs, dus geen taart. Wel een prima training voor de zeer belangrijke nationale vlucht vanaf Mantes la Jolie van komende week! Tot ziens op de Noordkaap of aan de hoofdvestiging. Daar kan ik je precies vertellen hoe het met de vorm van jouw duif zit en ….. hoe het met de liefdesrelaties op het hok gesteld is.
Tot de volgende aflevering!

 1. High School Radio   919,7
2. Ozzy                914,5
3. Saartje             839,4
4. Mine Sweeper        836,8
5. Eminem              810,9
6. Charly              557,0
7. Giyo                536,3
8. Willem              525,9
9. Domino              523,3
10. Hickstead           518,1
11. Homer               484,5
12. Joyce               471,5
13. Snoepie             450,8
14. Zeno                427,5
15. Victoria            414,5
16. Lucky               406,7
17. Happy Bird          404,1
18. Aaltje              386,0
19. Twitter             329,0

Klik op het onderstaande plaatje voor de originele grootte!!

De man met de hamer!

De aanloop naar het vijfde vluchtweekeinde was weinig rooskleurig.
Afgelopen zondag merkte ik al, dat sommige duiven er niet fris bij zaten. “Popo” vloog bij de ochtendtraining meteen naar het dak van de buren en zat daar als een zoutzak. Alle alarmbellen beginnen dan te rinkelen. Ik zette hem subiet in de ziekenboeg. Zondagavond zag ik, dat “Snoepie” niet fit was en ook “Minesweeper” zat er niet strak bij. Ik zette ze eveneens in de ziekenboeg. Maandagochtend bij de ochtendtraining waren er weer twee uitvallers: “Pie” en “Bruno”. Ze hadden geen vlieglust en geen eetlust. Toen ik ze overbracht naar de ziekenboeg schrok ik: “Popo” lag dood op de vloer!
Dat zet je aan het denken. Afgelopen voorjaar had ik ook meerdere “coli-gevallen”. Van duivendierenarts Nanne Wolff uit Wezep kreeg ik toen antibiotica. Soms knapten duiven op na het geven van een kuur, soms stierven ze.
E-coli is een gesel voor met name jonge duiven. Veel liefhebbers krijgen er mee te maken. Er zijn agressieve varianten en milde stammen. Soms sterven duiven binnen 24 uur na de eerste symptomen, soms knappen ze op na enkele dagen. “Popo” had dus duidelijk de agressieve variant.
Aangezien ik niet wist aan welke variant de overige vier duiven leden en hoeveel nieuwe gevallener zich nog zouden openbaren, maakte ik een afspraak voor een consult bij dokter Wolff. “Minesweeper” nam ik mee, alsmede een mestmonster van meerdere duiven.  Hij dacht aan e-coli en wilde mest op kweek zetten om paratyphus uit te sluiten. Ik kon vrijdag terugbellen voor de uitslag.
Met argusogen hield ik mijn duiven in de gaten en overwoog om de duiven niet te spelen. Duiven van andere liefhebbers besmetten wil je niet, je duiven verspelen evenmin en bovendien weet je, dat als ze niet 100% in orde zijn spelen zinloos is en tot teleurstelling leidt.
Naarmate de week vorderde kreeg ik meer vertrouwen. Op woensdagavond inspecteerde ik het dak van het duivenhok en zag daar de mogelijke bron van alle ellende: onder het gaas wat de dakgoot moest afschermen, hoopte duivenmest zich op. Pas toen ik op de trap stond, viel het op. Meteen viel het kwartje. De duiven zaten te pikken in de maandenoude, half verteerde duivenmest met daarin …. e-colibacterien!  Meteen verwijderde ik het gaas en maakte de goot schoon.  Er openbaarden zich geen nieuwe ziektegevallen en de vier patienten leken te lijden aan de milde variant.  Tijdens het bezoekje aan Wezep legde ik het dilemma van al dan niet spelen voor aan dokter Wolff.  Uitsluitend speler van jonge duiven, uitstekende uitslagen en de coliverschijnselen in de aanloop naar de vluchten, bracht ik in als extra informatie. Hij liet de keus aan mij, na microscopisch onderzoek van mest en keelslijm.
Donderdag trainden de duiven goed en er openbaarden zich geen nieuwe ziektegevallen. Ik nam me voor om op donderdag 10 duiven in te korven voor Breuil le Vert en op vrijdag 24 stuks voor Duffel.  Zo geschiedde.De uitslag van het mestonderzoek op kweek bracht op vrijdag de verwachte uitslag: e-coli en geen paratyphus!

Vanwege de hitte werden de duiven vervoerd met 25 stuks per box i.p.v. 31 stuks en de verste vlucht werd ingekort. Breuil le Vert werd Morlincourt.  Vanwege de hitte zou er zo vroeg mogelijk gelost worden! Het zou het weekend worden van Jan de Ruiter uit Teuge. Deze sympathieke duivenkenner was binnen regio 2 van de GOU de absolute uitblinker met op beide vluchten onnavolgbare series en kopduiven. Onze rol was een bijrol. Gelet op de voorgeschiedenis was dat geen verrassing.

Onze uitslag van Duffel:

1. Domino             920,5
2. Tuck               889,6
3. Victoria           664,5
4. High School Radio  620,3
5. Jip                611,5
6. Joyce              445,9
7. Beyonce            304,6
8. Coco               284,8
9. Ducky Duck         216,3
10. Lucky              200,9
11. Willem             196,5
12. Ozzy               176,6

Morlincourt:

1. Hickstead          866,1
2. Twitter            818,9
3. Homer              771,7

Klik op onderstaande plaatje voor een vergroting

Morlincourt werd een zware vlucht. ’s Avonds ontbraken “Puck”, “Odie” en “Flycano”.
Clubvoorzitter Jan Groot Koerkamp was de kweker van “Hickstead”.
Afgelopen winter kocht ik op de clubshow een bon van deze sympathieke liefhebber. Jan is erg gul en ik mocht er drie i.p.v. eentje uitzoeken afgelopen voorjaar.  Toen naderhand de stamkaarten uitgezocht werden, liep hij nogmaals naar zijn hok en kwam met een bijzonder duifje op de proppen: “Hickstead”. Is het toeval, dat de overige drie verloren gingen?  Of kent Jan zijn eigen duiven het best?
Vooralsnog is het vijfde vluchtweekeinde ons minste. In de strijd om het kampioenschap in club, kring en regio liggen er nog kansen, maar dan moet de neergaande tendens omgebogen worden. Werk aan de winkel!!!!

Zaterdag 11 augustus werd een enerverende dag. Eerst was er de korte vlucht vanaf Meer (B). We hadden er 13 duiven voor ingekorfd. Niet de toppers, maar duiven die gewond waren geweest, duiven die het zwaar hadden op vorige vluchten, of duiven die tegen de leg van het eerste eitje zitten. De B-ploeg zogezegd.
Op donderdag waren er 28 duiven ingekorfd voor Peronne (F). De duiven die pas op vrijdagavond naar Meer zouden gaan, hadden vrijdag vrij spel op het hok. “Giyo” die normaliter niets te vertellen heeft, deed alsof hij de grote baas was en pikte het territorium van de afwezige “Snoepie” in.  “Victoria” het liefje van “Domino” kon geen weerstand bieden aan de verleidingen van “Giyo” en samen knuffelden ze dat de vonken eraf vlogen. “Domino” was naar Peronne gestuurd en “Victoria” had alle ruimte om vreemd te gaan. “Giyo” werd om die reden onze eerstgetekende voor Meer.  Ook “Mine Sweeper” kreeg alle ruimte in hok 2, nu “Noel” en “Homer” op reis waren. Normaal is “Mine Sweeper” een stille jongen, maar vrijdag was hij een echte macho en probeerde hij de vrijgezelle “Coco” en “Beyonce” het hof te maken nu hij de status had van een eigen plekje op de vloer.  Hij was er klaar voor om als tweede getekende de mand in te gaan voor Meer!  Met de wind schuin op kop overtrof de B-ploeg op Meer mijn stoutste verwachtingen!  Tien duiven vlogen prijs en overwegend op het eerste blad van de uitslag met “Giyo” en “Mine Sweeper” inderdaad in die volgorde als eerste duiven op het hok. Een bewijs dat de vorm er is en een goed voorteken voor de A-ploeg van Peronne.

Om 10.00.53 uur werd onze  eerste duif geconstateerd van Meer en binnen twee minuten waren er 8 van de 13 thuis. Rond 12.30 uur maakten we ons gereed voor Peronne. Moeder Toos was opgehaald, mijn oude jeugdvriend Rinie Vos kwam letten, evenals duivenmelker in opleiding Dennis Koers en oud-clubvoorzitter Rob Wassink. De laptop was onder handbereik en de spanning nam met de minuut toe. Zou onze “Homer” weer toeslaan?  Na kopprijzen op de drie voorgaande vluchten, was hij onze eerstgetekende en torenhoge favoriet.  Vorig jaar ging het mis op Peronne. Na vier goede vluchten haperde er iets en werd Peronne een fiasco. Ik kreeg de trein toen op de twee slotvluchten niet meer op de rails.  Met gemengde gevoelens dacht ik er even aan terug. Bang dat het weer mis zou gaan op Peronne was ik niet. Rond 12.45 uur gierde de adrenaline door de aderen. De lucht was prachtig, maar ondanks strak turen was er geen duif te bekennen.
Jose pakte mijn hand en samen keken we in zuidelijke richting. Ze heeft betere ogen en dat bleek, want rond 12.50 uur ontwaarde ze een stip in de verte. “Kijk daar komt je eerste en ze kneep me in de handen”. Ik zag, dat de duif aanstalten maakte om de vleugels “te knijpen” en met een sierlijke boog landde de duif op het hok. Ik had inmiddels al gezien dat het een lichtblauwe doffer was en herkende “Hendrikus”. Precies om 12.51.00 uur liep hij over de antenne. “Waar blijft Homer?”  vroeg Jose zich vertwijfeld af.  Haar woorden waren nog niet verstomd, toen Rinie pal uit het zuiden een duif met hoge snelheid zag naderen. In de slipstream volgde nog een duif. In de lucht ken ik mijn duiven en triomfantelijk meldde ik de omstanders dat “Homer” erbij zat. Beide duiven landden vlot en in precies dezelfde seconde liepen “Homer” en “Charly” over de antennes van hok twee en drie. Frappant, want normaliter wacht “Homer” altijd even.  De aankomsten liepen vlot en bij het melden op de site van “Steeds Verder” zagen we dat alleen Jan de Ruiter ons zou kloppen met zijn eerste duif.  Na drie kringoverwinningen dus nu zeker geen zege!  Er viel een last van me af. Met de plaatsen 4,6,7, enz. in de kring ben ik echter helemaal in de wolken.

De klassering van Meer:  (13 gezet, 10 prijzen)

 1. Giyo           938,1  punten
2. Mine Sweeper   932,7
3. Vladimir       929,2
4. Billie         922,1
5. Tuck           911,5
6. Lucky          899,1
7. Victoria       897,3
8. Saartje        895,6
9. Beyonce        835,4
10. Pie            134,5

De klasseringen van Peronne:  (28 gezet, 16 prijzen)

 1. Hendrikus          987,1
2. Homer              978,4
3. Charly             974,1
4. Puck               956,9
5. Joyce              939,7
6. Hickstead          896,6
7. Flycano            862,1
8. High School Radio  857,8
9. Domino             844,8
10. Pip                801,7
11. Odie               797,4
12. Ducky Duck         637,9
13. Tweety             599,1
14. Happy Bird         413,8
15. Twitter            362,1
16. Marlous            232,8

Op zaterdagavond ontbraken “Zeno”, “Wiesje”, “Sammie” en “Tommy”. Zondagochtend rond 07.00 uur liep “Wiesje” in de tuin voor het hok. Een uurtje later zag ik ook “Zeno”.  Van “Tommy” en “Sammie” is geen spoor te bekennen. Jammer, want ik zag beide doffers graag en hoop dat ze alsnog terugkomen.  Wel heb ik een overschot aan doffers, dus de terugkeer van “Wiesje” (partner van CupCake”)  en “Zeno” (gepaard met “Marlous”) was erg nuttig.

Klik op het onderstaande plaatje voor de stand tot nu toe:

Volgende week weer twee wedvluchten!!!!!!!  Nieuwe rondes, nieuwe kansen.

Donderdagavond zijn er 16 jonge doffertjes en 12 duivinnen ingekorfd voor Peronne. Voor mij een afstand van 336 km en 457 meters. Mee zijn:  Homer, Ducky Duck, Puck, Popo, Twitter, Charly, Bruno, Cupcake, Hendrikus, Odie, Flycano, Hickstead, Noel, Aaltje, Wiesje, Jip, Pip, Snoepie, Tweety, Happy Bird, High School Radio, Marloes, Zeno, Tommy, Joyce, Domino, Sammie en Willem.  Peronne telt als jonge duivenvlucht voor club, kring, regio, afdeling, fondclub “IJsselstreek” en SuperFondClub GOU

Vanavond (vrijdag) zijn er 8 jonge doffertjes en 5 jonge duivinnen ingezet. Eigenlijk een B-ploeg, want er zitten wat “kneusjes” bij. Meer is een zgn. “natourvlucht”. Oud en jong vliegen samen. De vlucht telt voor club, kring en regio.  Voordeel van veel van mijn duiven is, dat ze goed ingevlogen zijn. Youssouf is na een wekenlang verblijf in de ziekenboeg weer teruggeplaatst in de vliegploeg. Hij traint goed en lijkt er zin in te hebben. Heeft nauwelijks ervaring en lijkt een zwakke broeder.Zippy en Maria vormden een bedreiging voor de gezondheid van de rest. Ze waren stoorzenders tijdens de dagelijkse training en zijn definitief verwijderd. Eminem is niet wedstrijdfit en tijdelijk naar de ziekenboeg verhuisd.
Afgelopen week hadden we pech met Pie. Ze ontbrak maandagochtend na de training en keerde pas later op de middag huiswaarts. Ze reageerde nauwelijks op mijn stem en zag er niet uit. Toen ik haar beter bekeek, zag ik dat ze halverwege haar krop open lag en de huid over een afstand van ongeveer 10 centimeter gescheurd was door een botsing met de hoogspanningskabels? Ooit werkte ik bij een bedrijf, dat handelde in medische produkten.  De broer van Albert heeft er na mij ook vele jaren gewerkt. Via Joop en Albert verkreeg ik vele jaren geleden een doosje met gesteriliseerde setjes naalden met operatiegaren. Dat was toen al over datum en is inmiddels ruim 20 jaren oud, maar nog steeds ideaal. Jose houdt steevast de duif vast en bedekt de ogen. Ik maak vooraf de huid vrij van veren en naai de duif zo mooi mogelijk weer aan elkaar. De binnenwand van de krop vertoonde een gaatje ter grootte van een erwt. Het voer rolde naar buiten. Deze binnenwand naaide ik met 1 steekje dicht met dezelfde “catgut”. Vervolgens werd de huid dichtgenaaid met ongeveer 10 hechtingen. Dinsdag had Pie het niet vet. Ze wilde niet trainen en was verre van fit. Woensdag trainde ze vrijwillig mee met de groep en vertoonde goede eetlust. Vanavond bij de laatste inspectie zag de wond er mooi uit. In het hok loerde ze naar doffers en alles wees erop, dat ze geen pijn en last had van de verwonding. Ze werd gewoon ingekorfd!  Tuck botste donderdagochtend keihard tegen de waslijn van onze achterburen. Blijkbaar helpen de wasknijpers aan de lijn onvoldoende. Hij was bestemd voor Peronne, maar ik durfde het niet aan met hem. Hoewel er ogenschijnlijk geen uiterlijke verwondingen zijn, liet ik hem zitten voor Meer.  Het koppel Vladimir en Saartje bleef ook zitten voor Meer, omdat ik bang was dat Saartje moest leggen.  Billie mocht naar Meer, omdat vrouwlief naar Peronne gestuurd werd. Er moet wel iemand op het kind passen!  Billie zat de hele dag trouw op het jong van een week oud. Voor dit jong heb ik een holletje gemaakt in de composthoop. Door de broeiende warme paardenmest blijft het jong, afgedekt door stro lekker op temperatuur. Het kropje was berstensvol gevoerd door Billie, dus het jonkie houdt het prima een nachtje uit zonder ouders. Giyo bakte er tot heden nog weinig van. het leek me niet zinvol hem naar Peronne te sturen. Vader “Johan”, de rode Bricoux, won vorig jaar de eerste prijs van de kring op de openingsvlucht en ik denk dat Giyo met de juiste motivatie veel beter kan. Giyo heeft geen verkering en geen eigen territorium. Vandaag zag hij zijn kans schoon. Het broedhok van Snoepie kaapte hij en met Victoria, nota bene de vriendin van Domino, ging hij heerlijk aan de rol. Als Snoepie en Domino morgen terugkeren uit Peronne wordt het oorlog met Giyo!!!  Dat weet hij zelf nog niet en ik hoop dat zijn drang naar huis door de prille liefde en territoriumverovering iets in hem losmaakt.  Als eerstgetekende gaf ik hem vanavond af voor Meer.  Ook Mine Sweeper in hok 2 was erg opgewonden nu de concurrentie in Peronne zit. Hij pikte meteen de plek van vloerbaas Noel in en probeerde Beyonce en Coco het hof te maken. Om die redenen zette ik hem voor het aangewezen kampioenschap als tweede getekende.
De vliegploeg voor Meer bestaat uit Giyo, Mine Sweeper, Tuck, Billie, Vladimir, Saartje, Lucky, Youssouf, Coco, Pie, Victoria, Beyonce en Ozzy.  Meer ligt net over de grens in Belgie. Voor ons een afstand van 122 kilometer en 798 meters.  De wind waait morgen waarschijnlijk uit (noord) oostelijke richting en het wordt ongeveer 24 graden. Twee pittige vluchten derhalve met waarschijnlijk kopwind!

Voor Meer ben ik weinig optimistisch. De 13 ingezette duiven hebben nog weinig laten zien. Ik hoop op een bevlieging van Giyo, maar reken nergens op.
De verwachtingen voor Peronne zijn hoger gespannen. Onze hoop is vooral gevestigd op “Homer”.  Met een 20e tegen 2098 duiven, een 2e tegen 1311 duiven en een 1e tegen 1174 duiven is hij geweldig gestart.Het is echter geen garantie voor succes. Ander weer, andere duiven! We wachten rustig af.  Twee prijsvluchten voor zaterdag is een heerlijk vooruitzicht. Daar doe je het allemaal voor.
Op de site van Steeds Verder Twello staan morgen de vroegste meldingen. SBS teletekst pag. 861 geeft morgenvroeg de lossingsberichten (afd. 8/ GOU, regio 2) en Compuclub morgenavond de uitslagen.  Wordt vervolgd.

“Homer” zorgt voor derde kringzege op derde prijsvlucht Quievrain. Susan Nijkamp wint toch een mooie taart!

Voor de derde prijsvlucht gingen 40 jonge duiven van ons op reis. “Maria” en “Zippy” werden teruggetrokken uit de vliegploeg. Hun matige gezondheid bedreigt de vorm van de overige duiven en belemmert de dagelijkse training. Dan moet je, net als in het moderne topvoetbal, doorselecteren. “Marlous” lieten we thuis. Hij (’t is inderdaad een doffer) kwam vorige week in Lieren terecht bij sportvriend Jan Konink. Waarschijnlijk vloog hij vanaf Grimbergen te ver het noorden in. Op zijn terugweg maakte hij een navigatiefout en kwam zo in Lieren terecht. Maandagavond haalde ik hem op. “Jan” bleef vanaf Grimbergen achter. Hij had wekenlang last van een vleugelblessure, leek goed hersteld en vloog zelfs prijs vanaf Meer. Tot heden de enige verspeelde duif op de drie vluchten tot nu toe en daar klaagt het baasje zeker niet over!

Quievrain is voor ons ruim 260 kilometers. Het ligt bij de grensovergang tussen Belgie en Frankrijk. De duiven kregen zaterdagochtend om 08.10 uur de vrijheid. De wind zouden de duiven achter hebben, maar er was weinig wind zaterdagmorgen. Al vroeg maakte ik het constateersysteem in orde en de hokken brandschoon. Ik verwachtte de duiven rond 11.00 uur, want 90 kilometer per uur leek me een mooie snelheid met kalme wind achter.  Vaak ben ik aan het schoffelen en hakken in de tuin als de duiven onderweg zijn, zo ook nu.  Om 10.45 uur leek me het moment gekomen om er voor te gaan zitten. Ik trok mijn overall aan en met de stofhelm onder de arm liep ik richting het hok. Ineens was er een schaduw en zag ik “Homer” op het hok zitten. Snel zette ik de helm op en zocht de voeremmer met de bedoeling hem binnen te roepen. “Homer” is echter een aparte vogel, die altijd als laatste het hok in gaat. Nu keek hij waar de hokgenoten waren en keek triomfantelijk rond. Gelukkig sprong “Marlous” op dat moment in de spoetnik van afdeling drie. Een duif heeft een hekel aan een leeg hok en de aanwezigheid van een soortgenoot stelt een duif van de vlucht op zijn gemak. Daarop vloog “Homer” naar de spoetnik ernaast. Ik blijf tegenwoordig rustig als er een duif terugkeert en bij een treuzelaar als “Homer” nog rustiger. Toen het piepje de constatering bevestigde stond in het display de tijd 10.48.46 gefixeerd.  Vervolgens tuurde ik in de lucht waar de opvolgers bleven. Daar was echter weinig te bespeuren. Pas 13 minuten later kondigde een schaduw twee duiven aan: “Ducky Duck” en “High School Radio”. Beiden kwamen terug uit het noorden, net als de overgrote meerderheid van de duiven die na hen zouden volgen. “Ducky Duck”, het jongere zusje van “Homer” en de kringwinnares van de eerste prijsvlucht, werd als tweede geconstateerd.  Om 11.28 uur waren er 28 thuis en om 13.20 uur arriveerde “Coco” als laatste. Dat viel niet tegen.

Bij de meldingen op de site van “Steeds Verder” bleek “Homer” een grote voorsprong te hebben op nummer twee in de club. Toen ik later contact had met Marcel Sangers uit Eefde, wist deze me te vertellen dat er in de regio twee uitschieters waren die een ruime voorsprong hadden opgebouwd op de rest. De andere uitschieter was Alwin Petrie. Ook Alwin moest tien minuten wachten op zijn tweede.  Zijn duif pakt met klein verschil de regiozege. “Homer” eindigt als tweede in de regio, maar wordt met voorsprong club- en kringwinnaar. Dat betekent dus, dat de taart die vorige week aan de neus voorbij ging van Susan Nijkamp, nu alsnog door haar gewonnen wordt.
Drie vluchten, drie kringzeges en drie taarten. Duivensport wordt een dure hobby! Als het aan mij ligt, mag het echter nog meer taarten kosten. De clubgenoten Martin & Joke Geven en Jan de Ruiter kregen hun jongen afgelopen week fantastisch naar huis en zij zullen snode plannen hebben voor de komende vluchten!  We gaan het meemaken.

Uitslag Quievrain  260 km.  A.C.C. (kring Apeldoorn samenspel 8 verenigingen). Te vinden onder “Compuclub” afd. 8/GOU, regio 2 en kring 3. Klassering op eigen hok:

klik op het plaatje hieronder voor de tussenstand!!