Gietel’s geluk (10)

Cliffhanger

De vorige keer eindigden we met een soort van “cliffhanger”. Er waren zondag rond het middaguur nog 7 van de 19 duifjes van de tweede ronde onderweg vanaf Drempt/ Doesburg toen ik de negende editie van deze rubriek verzond. Het hokje met de vijf “twins” waar ik speciaal op zou letten. Aan het eind van de middag arriveerde er nog één duif. Daar bleef het bij. Joep, bij wie het zondag ook verre van lekker liep, kwam tot 20 van de 52 op zondagavond. Zou er wat in de lucht gezeten hebben, of zou de gezondheid van de duiven toch niet 100% geweest zijn? Dan hoop je, dat er maandag nog iets na komt. Joep kreeg er maandag 5 bij en in Appen kwam er één duifje retour met een ferme winkelhaak van ongeveer 7 centimeter aan de onderzijde. ’s Avonds, toen José retour was van school, hebben we samen het duifje opgelapt met iets van acht hechtingen. Die maandagavond was ik de hort op en José pakte twee telefonische meldingen aan. Eén van de vijf verdwaalde duiven zat in Beek (Montferland), de andere in Nijverdal. Eerder die dag had ik een jonkie van de derde ronde opgehaald bij Toon Waanders in Voorst. Dit geïmproviseerde hokje telt nu weer 18 junioren van de oorspronkelijk 19 gespeende exemplaren en ze gaan nog steeds als de spreekwoordelijke brandweer bij het ochtendgloren. Een redelijk vruchtbare maandag dus. Bij thuiskomst later die avond, maakte ik afspraken om de twee “verloren zonen” op te halen en vervolgens dook ik onder de lakens.

Dinsdag

Rond koffietijd arriveerden we in Beek, bij liefhebber Meurs. Samen met moeder Toos en hondje Trijntje reed ik het laantje naar de boerenwoning in. Aan de rand van een zandvlakte stond een nieuw duivenhok en de zandvlakte bleek een beoogd bouwterrein voor een nieuwe woning naast de bestaande behuizing. Wie zegt er dat duivenliefhebbers van 76 geen ambities meer hebben? Meurs bleek Bram te kennen en ook Jan de Ruiter. De koffie smaakte goed, het duifje was prima  verzorgd en moeder had een prachtige ochtend, na alle coronabeperkingen. Achterhoekse gemoedelijkheid troef. Daarna richting Twello, naar de visboer en naar de Appie. Een vast ritueel op dinsdag. Boodschapjes, visje eten, post doornemen en daarna doet moeder haar middagdutje. Gauw naar huis, kopje thee met José en dan zie ik tot mijn grote verrassing, dat de ’21 op eigen kracht is thuis gekomen. Of is het een fata morgana en vergis ik me? Zijn broer de ’20, die zondag al thuis kwam van Doesburg/ Drempt, is echt het evenbeeld. Tot in detail hetzelfde en dan moet je goed kijken. “Het is soort dat je niet gemakkelijk verspeelt”, zei NicoJan, toen hij me de moeder overhandigde enkele jaren geleden. Ik moest er onderweg naar Beek aan denken, toen de drie nog vermiste junioren door mijn hoofd spookten. Als ik de ’21 terugkrijg, heb ik de vijf “twins” weer compleet en kan ik aan het eind van het seizoen hun prestaties vergelijken. Op zulke momenten denk ik altijd met weemoed terug aan “Garfield” en zijn nestzus. De ‘803 en ’804 waren in het nest in 1997 evenbeelden. Twee forse vetkrassen. Een soort “twins”. Geleidelijk werd de ‘803 wat vrouwelijker en de ‘804 juist wat mannelijker. Samen werden ze als jong precies twintig keer ingekorfd en ze misten nooit! Zo’n koppel kweek je maar eens in je leven, vooral als je bedenkt dat “Garfield” vier zuivere eerste prijzen won (in groot verband 1e, 1e, 1e en 3e). Vraag het Albert, want dit “superkoppel” werd geboren achter het eeuwenoude “Tolhuisje” en hij weet sommige dingen nog tot in detail en was er bij toen “Garfield” op zijn allereerste prijsvlucht, los vooruit, de eerste won tegen bijna 5000 duiven. Sinds die tijd klopt mijn hart sneller als er “twins” of “tweelingen” in de broedschaal liggen. Dat gebeurt niet zo vaak en bij onze nu nog 17 jongen van de tweede ronde zitten opmerkelijk genoeg liefst vijf “tweelingkoppels”! Misschien is het vijf keer niks, maar stiekem hoop je dat er een “superkoppel” onder zit. En … hoop doet leven. Dat geldt voor iedere sportman en iedere duivenliefhebber, dus ook voor ons team. Soms zie je verschillen optreden na de rui. De vale nestbroers  ‘435 en ‘436, gespeend op 26 april, leken aanvankelijk als twee druppels water op elkaar. Nu de halsrui gestalte krijgt, zie je dat de één de typische roodgroene keverglans krijgt en de ander een “zilvernek” wordt, zonder die keverglans. Ook zie je bij sommige tweelingen verschillen optreden in oogkleur of kleurintensiteit. Dan zijn ze uit elkaar te houden, zonder hulp van herkenningsringetjes. Het blijft fascinerend en straks zal ongetwijfeld blijken, dat er ook karakterverschillen zijn.  Die middag ook nog naar Nijverdal. Het duifje zit bij liefhebber Hofstede. Keurig verzorgd in een apart kooitje op een schoon stukje karton. Mooi op gewicht en ogenschijnlijk niks geleden. Eén nachtje buiten geslapen en door honger gedreven dezelfde dag binnen gelopen en opgegeven. Zulke duiven zijn de moeite van het ophalen misschien nog een keer waard. In ieder geval een groot compliment voor Meurs en Hofstede!

Lering

Wat ging er zondag mis en kan ik van mijn eventuele fouten leren? Het verspelen van jonge duiven is elk jaar weer een gevoelig onderwerp voor velen. Toch gaat er niets boven jaarlingen die een goeie leerschool gehad hebben. Elk jaar weer komen liefhebbers op de koffie met onervaren jaarlingen die prompt verloren gaan. Iedereen weet dat. Wachten tot de natour is het ook niet. Daar leren jonge duiven te weinig. Over de oorzaak van verliezen met jonge duiven lopen de meningen uiteen. Sommigen denken dat het te maken heeft met verduisteren. Onzin! Joep verduistert niet en toch was hij afgelopen zondag aan de beurt! De jongen zijn te zot, menen anderen. Mijn jongen van de tweede ronde waren rustig en ongepaard. Toch kwamen ze in de problemen. Gezondheid speelt een grote rol, zeggen kenners. Daar zit wat in! Oostenwind en hitte in combinatie met onbekendheid met drinken in de mand levert een fatale cocktail met garantie op ellende. Zuidoostenwind is niet onschuldiger dan noordoostenwind. Integendeel!!!!  Africhten doe je  bij voorkeur bij half bewolkt weer en gematigde temperaturen met kalme wind uit de westhoek. Het vervelende is, dat een “rampscenario” elke keer dat je africht op de loer ligt. Mijn tweede ronde bracht ik vijf keer weg en vijf keer waren ze ongeveer gelijk met het baasje thuis of eerder dan de baas. Dan wordt het gevaarlijk! Overmoed dreigt. De liefhebber gaat zijn duiven overschatten en maakt bijvoorbeeld te grote sprongen of is niet meer kritisch over het weer.  Van liefhebber Hofstede  hoorde ik, dat er zondag een lossing was in Zutphen van Overijsselse duiven. Goed mogelijk, dat mijn duiven in die lossing verzeild geraakt zijn en het verklaart de opvangplaats Nijverdal. Ook Joep sprak van enkele grote koppels duiven boven de plek waar hij loste. Voor onervaren duiven is een kruislossing vaak te veel van het goede. Toon Waanders uit Voorst, richtte afgelopen zondag af vanaf Elst. Hij loste om 9.45 uur en zijn duiven kwamen probleemloos en vlot als groep thuis. Het weer is voor alle duiven ongeveer gelijk, maar de condities kunnen enorm verschillen. Toeval en domme pech kunnen zeker een rol spelen.

Moraal

Africhten van jonge postduiven is een hachelijke onderneming. Roofvogels op de plek van lossing, of lossingen van liefhebbers uit een andere streek kunnen een hoop schade aanrichten. Duiven moeten gezond zijn en vooral de kopjes moeten schoon zijn (ornithose). Bij een strak blauwe lucht, hitte en oost in de wind, moet je met onervaren jonge duiven het onheil niet opzoeken! Begin op korte afstand, maak kleine sprongetjes en spreidt het risico door niet alles in één keer los te gooien. Ga pas verder, als de jongen vóór de baas thuis zijn. Zorg verder, dat de stress er af is, door duiven regelmatig in de mand te steken of weg te brengen en zorg, dat ze leren drinken in de mand! Maar bedenk wel: ook ervaren liefhebbers en zgn. specialisten maken fouten. Als jonge duiven “het kunstje” eenmaal kennen, dan is het een lust om ze weg te brengen. Dan komen ze ook bij minder ideale omstandigheden vlot naar huis. Helaas komen veel liefhebbers niet zo ver en dat is fnuikend voor de duivensport. Bij onvoldoende aanvulling van goed opgeleide en door de wol geverfde junioren, boer je achteruit! Met onervaren jaarlingen win je de oorlog niet.

Verschil

Geografische elementen in het landschap kunnen belemmerend werken voor onervaren duiven. Voor liefhebbers in de GOU speelt de Veluwe een belangrijke rol. Duiven vliegen niet graag over uitgestrekte natuurgebieden. Onze duiven moeten bij het opdoemen van het Veluwemassief kiezen voor de Gelderse Vallei of voor de IJsselvallei. Een verkeerde keuze kan grote gevolgen hebben! Overal in den lande hebben duiven en liefhebbers te maken met andere  geografische elementen en specifieke problemen. In Zeeland speelt het water een grote rol. Duiven vliegen niet lukraak de kortste route als ze over het water moeten. Ook het drinken van zeewater betekent einde oefening voor een duif. De selectiecriteria in verschillende delen van het land zijn daarom niet hetzelfde. De komende weken zijn voor onze jonge duiven cruciaal. Veel liefhebbers gaan op pad met hun onervaren duiven en dat brengt risico’s met zich mee. Gebruik je verstand, heb geduld en werk samen. Gedeelde vreugd is immers dubbele vreugde en gedeelde smart is halve smart. Hou rekening met tegenvallers en geniet als dingen goed gaan. Duivensport is een prachtige sport, maar ook een heel moeilijke sport, sterk van de natuur afhankelijk. Iedereen maakt fouten. Hij die de minste fouten maakt, wint. Maar .. ook zonder te winnen kun je van je duiven genieten. Veel succes! (wordt vervolgd)

 
/pwEe4ZSiNOue0dbgVMdN2R4xtASWDiAohNZM6AlENBERGjh4aLKJqSF1i8hTOhIK723z+jBngqT7iIv7zF0RT7dVfJPkpEVkTYLJgoVitwMUXwTxQpzFJG3JDI5ErlSRNiSMuO1a5EWFv19OmYgzQBnaSKOKxBl7RL9QRmkxomDyIZC+J5a4pzxD6XXpBPjIqhID1NVVYZ2HTnzltwkBqOpRD5oPpehCqvC1WH3P+iZAsNZLyKnpiwBmPeLyUxD8NB7F8s+W6l9sKxJGRk2bYDDiA5Imh4iLKqJ3ff9QX0q0UJjLVpneuq7xEchxleYBgV2vKSK7hSqtod5sGswaVfqadwpIzED0qB7Y6Ltj+8m+s/oChNGIDjMUTf1mtJJQcHjoXHRqqClq9Qj8yIUxHOboWV/6KlVftUDSAGMsPdr1BPPZ+y40f3Cee3XoVZRt7cItrrb07MSn21eCePo3EvacUC30SqjBJnZ9RyEJXjBgkFJgQGL0BcVmAUYNpZaCshD3gwdqDrBCOEdVEjBLHabRcGMVoHBEqCrrqqMyz3BBh+T0HY25x9H0iWtyi7eQVSlvKWedosiRE7ZvBdJJ4rcC6XaIfxVIz+b8qUD6TYnvCqR3UflNIH0K8zOB9Fe7uRVI3xriSeD/LPt/lq1PPTriBf0XmFqkHjGvVvsAAAAGYktHRAD/AP8A/6C9p5MAAAAJcEhZcwAADsMAAA7DAcdvqGQAAAAHdElNRQfjBAoPLTdV8j31AAABaElEQVRo3u2ZP26DMBjF7aSCpiW9AFIHNoi4Qa9AVrYcAZEoCDEwewE8homBhTOwtwsz5BYdqiapiErdiVQ0W1sJ3Hxvw8LS+9nfA/9BjDHEs0aIcwEAAFw6wNX3BsuyJq7rHoZq2Pf96yRJ6vYZM8YQxhghhJBt23eO47wMfdSjKJLCMNx3ADabDZ7P5x+8lE6WZaP1es1OGSiKYspT7ZdlOe2EuKoqgSeA7XYrdELcNM3ZS57n3aRp+ta32cViMSGEdD4srV/4DwAAAAAAAADA/1pO/5UMw5COx6P0w+4MIfSc5/l7bwBxHL/+pn9d1w+KojxxW0KiKD5CiAEAAAAAAAAAAPqSaZr3vS7mZFnGUEIXtR8QhPOTRULIgRAySOOt39MM6Lpe8zTys9ms7gCoqrrjCUDTtF0HYLlcsiAIJB7Mh2F4u1qt2FmIKaV7Sul4yOYppeMoir5OquGmHgAAgG9h3kP8Cbu0bHH/qfIIAAAAAElFTkSuQmCC" alt="" />