Uit de kast (2)

Kweekseizoen

Gemiddeld twee keer per week worden er junioren aangeleverd of opgehaald op de drie kweekhokken.  Nog twee weken kweken voor Appen, dan zijn alle afdelingen gevuld en kunnen we ons richten op de bonnenkopers. In principe moeten al onze junioren mee op de vluchten voor jonge duiven. De laatst gekweekte jongen zullen de eerste prijsvlucht misschien niet halen, maar het streven is wel om ze op de tweede of derde prijsvlucht in te schakelen. Inmiddels vliegen er ongeveer 75 jongen rond. Afgelopen dinsdag arriveerden de eerste vijf duifjes voor het “kasthok”. Gisteren kwamen er vier bij en komende dinsdag haal ik er zes op en daarmee is de eerste kast met vijftien stuks gevuld. Zondag 25 april zijn de laatste twintig junioren voor de tweede kast waarschijnlijk binnen en zijn alle plekjes voor 2021 vergeven!

Zandhazen

In hok 1 zitten de jongen op schoon rivierzand. Het is een hok met twee legeringskamers en drie “kazematten”. Gebouwd als duivenhok, in 2002 verbouwd tot “hanenhok” en in 2009 weer omgebouwd tot duivenverblijf. Ooit lagen er gegalvaniseerde roosters, maar toen er kippen kwamen werden die verwijderd. Elke winter voer ik ongeveer vijftien kruiwagens zand af naar de kippenrennen en elk voorjaar wordt het hok voorzien van 15 kruiwagens schoon metselzand. Een jaarlijks ritueel. De drie “kazematten” staan leeg en worden pas benut als de vluchten beginnen. Ze dienen als kraamkamer om de duiven te motiveren. ’s Avonds als de hokken verduisterd zijn, loop ik alle afdelingen na. Op hok 1 voel ik me de Officier Kazerne Piket. De bekende O.K.P. , voor mensen die in militaire dienst geweest zijn. Met elke duif wordt even gestoeid en zo nu en dan pak ik er één in handen om te kijken hoe de duiven zich ontwikkelen, hoe de conditie is, het gewicht e.d. De duiven zitten er gewoon op te wachten en staan op scherp als ik de deur open. Een genietmoment!

Keuterboeren

In hok 2 zitten de duiven op vers goudgeel stro. De typische strogeur komt je tegemoet in de vier “potstallen”, zoals ik de afdelingen noem. Vorig jaar zaten “Olympic Frank” en zijn nestbroer op dit hok. Momenteel zitten de duiven hier als zoutzakken in de schapjes. Je hoeft geen kenner te zijn, om te zien dat de kinderziektes hier welig tieren. Enkele duiven hebben al enige dagen niet gegeten en zitten met opgetrokken schouders. Twee keer per week krijgen ze met vlierbessensap geïmpregneerd voer en ze krijgen dagelijks open hok. De duiven worden dicht bij de natuur gehouden en moeten in deze fase weerstand opbouwen. Wie niet in mijn systeem past en niet zonder antibiotica de kinderziektes kan overwinnen, valt af. De Spartaanse methode. Er zijn al enkele duiven afgevallen en er zullen er nog veel meer volgen. Eigenlijk hebben we te veel duiven en moeten er duiven afvallen. “Survival of the fittest”. Hard maar fair. Vooral niet kijken naar afstamming!

Kanarievogels

Komend jaar gaan we dus echt aan de slag met onze twee kasten of biechtstoelen. Een jaar of vijf geleden bouwde ik van aluminium gaaspanelen een gazen ren van vijf bij twee. Bedoeld om aardbeiplanten te beschermen tegen vraatschade van lijsters en een broedende kip met kuikens te beschermen tegen roofvogels en marterachtigen. Er kwam een dak op en de achterwand en een deel van de zijkant werd dichtgemaakt. Bescherming tegen regen en wind. Toen Gerard in 2020 nog graag een derde ronde wilde kweken, moest ik een plekje zoeken voor deze negentien duifjes. Het werd het gazen hok. Om zitplekjes en nog meer beschutting te bieden, ontstond het idee van een kast (1.20 mtr breed en 80 cm. diep). Zelf was ik erg enthousiast. Van de oorspronkelijk negentien duifjes gingen er twee bij het uitwennen verloren. Eén van de twee werd gegrepen door de havik. Na de natourvluchten zaten er nog zeventien onverduisterde, ingespeelde junioren, die ons veel plezier verschaften. Ze bleven opvallend gezond, trainden onvoorstelbaar goed en vlogen binnen hun mogelijkheden (ongepaard, onverduisterd, onverlicht) hun prijsjes. Inmiddels heb ik er een tweede kast in gebouwd afgelopen najaar (95 cm. breed en 80 cm. diep). De kasten zijn inmiddels verduisterbaar en er is led-verlichting aangebracht. Komend seizoen wordt het experiment voortgezet. Ik ben heel benieuwd hoe de jongen, die er afgelopen week op geplaatst zijn en die er de komende twee weken nog geplaatst zullen worden, het gaan doen. Een try-out, meer is het niet. Bij hoge verwachtingen ligt een fiasco op de loer! Komend najaar kunnen we evalueren en de resultaten bekend maken. Het hok met de twee “biechtstoelen” is voorzien van gegalvaniseerde roosters. Wie gaan de kar trekken in 2021?  Zijn het “de zandhazen”, de “keuterboeren” of “de kanarievogels”?

Bijplaatsen

Steeds jongen bijplaatsen is funest. In Appen worden de jongen van onze drie kweekadressen gemixt. Wel komen ze in klasjes van ongeveer 20 stuks. Dit jaar hebben onze junioren meer moeite met de kinderziektes dan in voorgaande jaren. Elk jaar is anders. Momenteel wordt er in Gietelo druk aan de weg gewerkt. Overgang naar 50 km. met een wegversmalling, nieuw asfalt, nieuwe riolering en straatverlichting. Veel herrie, zwaailampen en zware machines. Ik heb de indruk, dat het de roofvogels op afstand houdt. Gisteren lag het werk stil en was het rustig. Prompt was er onraad hoog in de lucht en zag ik de koppel uitéénspatten. Toevallig zag ik het gebeuren en was niet verbaasd, dat er ’s avonds een junior ontbrak op het avondappel. Drie roofvogelslachtoffers tot nu toe. Dat is wel eens anders geweest. Het hoort er bij!   (wordt vervolgd)